ผมขอจบเรื่อง “เที่ยวญี่ปุ่น” ของผมสำหรับคอลัมน์ประจำวันไว้ที่ข้อเขียนฉบับเมื่อวาน (พฤหัสบดีที่ 26 ตุลาคม) นะครับ เพราะได้เขียนถึงเรื่องราวที่เป็นสาระเป็นความรู้ เช่น เรื่องเศรษฐกิจของเขาที่กลับมาบูม และเรื่องการใช้ Soft Power เพื่อดึงรายได้เข้าประเทศผ่านการท่องเที่ยวและอื่นๆเอาไว้ครบถ้วนแล้ว
ผมเขียนต้นฉบับว่าด้วยความปลาบปลื้มที่ญี่ปุ่นสามารถใช้ Soft Power ของเขาอย่างได้ผล ทำให้ธุรกิจท่องเที่ยวของเขาล้นทะลักมาตั้งแต่ต้นปีนี้ พร้อมกับแสดงความชื่นชมกับ F ตัวที่ 6 ของเขาคือ Friendly
ถ้าจะถามผมว่าผม “เรียนรู้” อะไรมากที่สุด จากการไปเที่ยวญี่ปุ่นหนนี้…คำตอบข้อแรกเลยก็คือ ผมเชื่อแล้วว่า “พลัง” ของ Soft Power นั้น สามารถช่วยประเทศชาติในยามวิกฤติได้อย่างชนิดต้องใช้คำว่า “พันเปอร์เซ็นต์”
ในฐานะคนที่อยู่ในแวดวงหนังสือพิมพ์คนหนึ่ง และตกอยู่ในภาวะการต่อสู้ยกสุดท้ายของอาชีพนี้ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับสื่อหนังสือพิมพ์ กระดาษ ทั่วโลก…ดังนั้นไม่ว่าจะเดินทางไปประเทศไหน ผมมักจะหาโอกาสไปเดินสำรวจตลาดหนังสือพิมพ์ของประเทศนั้นอยู่เสมอๆ ว่าสถานการณ์ล่าสุดเป็นอย่างไร
ก่อนไปญี่ปุ่นครั้งนี้ผมนั่งทำการบ้านล่วงหน้าพบว่า เศรษฐกิจของญี่ปุ่นฟื้นตัวแล้ว ฟื้นอย่างรวดเร็วมากตั้งแต่ต้นปี 2566 เป็นต้นมา พลิกความคาดหมายของกูรูเศรษฐกิจที่มองว่า เศรษฐกิจของประเทศพัฒนาแล้วทั้งหลายจะเพิ่มไม่มากนัก รวมทั้งญี่ปุ่นด้วย
วันเสาร์ที่ 21 ตุลาคม 2566…ขออนุญาต “งด” รายการ “เสาร์สารพัน” ชวนเที่ยวงาน ชวนอ่านหนังสือหนึ่งวันนะครับ สัปดาห์นี้
ก็มาถึงบทส่งท้ายของคำพูดปลุกปลอบใจพนักงานสยามพารากอนของคุณชฎาทิพ จูตระกูล ในงานเลี้ยงปลอบขวัญและขอบคุณที่ผมนำลงสู่กันอ่านตั้งแต่ฉบับเมื่อวาน ซึ่งเป็นการพูดถึงความหวังและความสำเร็จ แต่ก็ต้องต่อสู้กับวิกฤติต่างๆ มาโดยตลอด
เมื่อวานนี้ผมเรียนแล้วว่าจะนำคำ “ถอดเทป” บางส่วนบางตอน ของคุณชฎาทิพ จูตระกูล ผู้บริหารสูงสุดของสยามพารากอนในงานเลี้ยงขอบคุณและเติมพลังใจให้พนักงานหลังเกิดเหตุการณ์ “3 ตุลาคม” เด็กวัย 14 ยิงกราดจนมีผู้เสียชีวิต 3 ราย และบาดเจ็บจำนวนหนึ่ง
เหตุการณ์สะเทือนขวัญกรณีเด็กอายุ 14 ปี ใช้ปืนกราดยิงในศูนย์การค้าสยามพารากอน เมื่อวันที่ 3 ตุลาคม จนมีผู้เสียชีวิต 2 ราย และบาดเจ็บ 5 ราย ยังคงเป็นที่กล่าวขวัญถึงในสังคมไทยและยังเป็นข่าวในสื่อมวลชนต่างๆ มาจนถึงวันนี้
มีข่าวเผยแพร่จากองค์กรการกุศลองค์กรหนึ่งที่ผมมักหยิบมาเขียนเผยแพร่ต่อบ่อยๆครั้งในช่วง 10 กว่าปีที่ผ่านมานี้ คือข่าวผลการมอบรางวัลแก่บุคคลต่างๆ ของ “มูลนิธิอนุสรณ์หม่อมงามจิตต์ บุรฉัตร” 1 ในคนไทยที่ได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลสำคัญของโลก