วันนี้ (5 ธันวาคม 2566) เป็นวันหยุดที่สำคัญยิ่งวันหนึ่งของพวกเราชาวไทย เพราะเป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพ ในหลวงรัชกาลที่ 9 ควบคู่ไปกับการเป็น “วันชาติ” และ “วันพ่อแห่งชาติ” ตามประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ.2559 เป็นต้นมา
จู่ๆ เมื่อวานนี้เอง “เฟซบุ๊ก” ก็ดีดข่าวที่ Friend ผมคนหนึ่งแชร์เอาไว้ขึ้นมาให้ผมอ่าน…พาดหัวข่าวว่า “เตรียมพบ กีฬาสยามรายวัน โดยทีมงานสยามกีฬา…บนแผงและเซเว่น-อีเลฟเว่นทั่วประเทศ วันที่ 5 ธันวาคมนี้”
วันเสาร์ที่ 2 ธันวาคม 2566 ได้เวลา “เสาร์สารพัน” ชวนเที่ยวงานชวนอ่านหนังสือและชมบันเทิงย้อนยุคกลับมารับใช้ท่านผู้อ่าน พร้อมงานใหญ่สนุกสนานเบิกบานสำราญใจรับ “ลมหนาว” แห่งเดือนส่งท้ายปีเก่า 2566 เรียงลำดับดังนี้
จากตำนาน “ลอดช่องสิงคโปร์” ก็มาถึงอีกตำนานที่จะต้องโบกมือลาจากตึกเก่าสามแยกเฉลิมบุรีไปสู่บ้านหลังใหม่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า…นั่นก็คือ “คั้นกี่ น้ำเต้าทอง” ร้านขายนํ้าขม+น้ำหวานคูหาเดียวที่อยู่ ณ ตึกแถวแห่งนี้มายาวนานถึง 122 ปี เจาะเวลาย้อนไปเมื่อพุทธศักราช 2444 บุรุษชาวจีนจากกวางตุ้งชื่อ “ไค้ แซ่ถ่ำ” ได้ลงเรือข้ามน้ำข้ามทะเลมาเปิดร้าน “ขายน้ำขม” ขึ้นที่นี่ตั้งชื่อร้านว่า “น้ำเต้าทองซังโฮ่วโล้วเลี่ยงเต๊” มีสรรพคุณหลักในการแก้ร้อนใน ซึ่งตามตำราจีนถือว่า “ร้อนใน” เป็นทั้งผลและที่มาที่ไปของสารพัดอาการเจ็บไข้ได้ป่วย…ตั้งแต่ไอ, หวัด, ไปจนถึงปากเป็นแผล ฯลฯ เถ้าแก่ ไค้ แซ่ถ่ำ บอกกับลูกค้าว่าสมุนไพรที่ใช้ต้มยาแก้ร้อนในของเขาสั่งตรงมาจากเมืองจีน เป็นสุดยอดแห่งยาขมจนถึงขนาดร่ำลือกันไปทั้งเยาวราชว่า “โคตรขม” ติดปากติดคอไป 3 วัน 7 วัน แต่ก็สามารถแก้ร้อนในได้จริง น้ำดื่มขมปี๋ของเถ้าแก่ไค้จึงติดปากและติดตลาดเป็นที่นิยมของชาวจีนและชาวไทยที่ประกอบการค้าอยู่ในย่านเยาวราช หรือเดินทางมาจับจ่ายซื้อของ ณ เยาวราช ที่ได้ชื่อว่าเป็นชุมทางการค้าและเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดของประเทศไทยเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว
เมื่อวานนี้ผมหยิบข่าวฮิตจากโซเชียลมีเดียว่าด้วยการทุบตึกเก่าแก่ย่าน “สามแยกหมอมี” หรือบ้างก็เรียก “สามแยกเฉลิมบุรี” ก่อนเข้าสู่เยาวราช จนเป็นเหตุให้ร้านของกินโด่งดัง 2 ร้านจะต้องแยกย้ายไปจากที่เดิม
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนี่เองมีข่าวฮิตที่แชร์กันเยอะมากในโลกออนไลน์อยู่ข่าวหนึ่งครับ…ได้แก่ ข่าวการปิดตำนานและย้ายร้านเครื่องดื่มแก้ร้อนในยี่ห้อหนึ่งบวกด้วยร้านลอดช่องดังร้านหนึ่งออกจากบริเวณร้านเดิมหลังจากเปิดขายมาถึงกว่า 120 ปี
เมื่อคํ่าคืนวันเสาร์ที่ 25 พฤศจิกายน 2566 ซึ่งตรงกับวันขึ้น 13 คํ่า เดือน 12 ผมไปลอยกระทงล่วงหน้าในงาน Bangkok Water Festival 2023 ที่จัดโดยกระทรวงวัฒนธรรมและ ฯลฯ ซึ่งมีบริษัท ไทยเบฟฯ เป็นสปอนเซอร์ใหญ่มาแล้วครับ
วันนี้แล้วนะครับที่จะเป็น “วันเพ็ญ เดือน 12” หรือ “วันลอยกระทง” ของพวกเราชาวไทยที่ได้ริเริ่มขึ้น และดำเนินการติดต่อกันเรื่อยมาทุกปีจนกลายเป็นวัฒนธรรมประเพณีอันยิ่งใหญ่ เป็นที่รู้จักและกล่าวขวัญถึงไปทั่วโลกในปัจจุบันนี้
นับถอยหลังสู่วัน “ลอยกระทง” ประเพณีขอบคุณและขอขมาต่อสายน้ำทุกสายน้ำทั่วไทย ซึ่งจะมาถึงในวันจันทร์ที่ 27 พ.ย.นี้ ก็เหลืออีกแค่ 2 วันเท่านั้น…รายการ “เสาร์สารพัน” ประจำวันเสาร์ที่ 25 พ.ย. ขอเริ่มด้วยงานลอยกระทงที่ยังไม่ได้เขียนถึง แต่อยากเขียนถึงอีกสัก 3–4 งานคงไม่ว่ากันนะครับ
ผมเขียนมาหลายครั้งว่า GDP เป็นสิ่ง “สมมติ” แม้จะสมมติจาก “ฐาน” ที่สามารถวัดได้ ตรวจสอบได้ส่วนหนึ่ง แต่ก็ยังมีเรื่องที่วัดไม่ได้ทั้งหมด ต้องใช้วิธีคาดคะเน หรือประมาณการควบคู่ไปด้วยอีกหลายๆ ส่วนในตัวเลขที่ประกอบกันเป็น GDP