รีวิวภาพยนตร์ / บันเทิง

รีวิว…Bombshell : แฉกระฉ่อนโลก กับการทำความเข้าใจ Sexual Harassment เสียใหม่ในสังคมไทย…8.5/10

หน้าหนังและการปล่อย Teaser ของ Bombshell ที่ปรากฏการรวมตัวของสามตัวแม่ Nicole Kidman เจ้าของรางวัลออสการ์นักแสดงนำฝ่ายหญิงจาก “The Hours” พร้อมกับ Charlize Theron เจ้าของรางวัลออสการ์นักแสดงนำฝ่ายหญิงจาก “Monster” และ Margot Robbie ผู้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์นักแสดงนำฝ่ายหญิงจาก “I, Tonya” เคียงกันสามคนพร้อมเส้นเรื่องที่เผยให้เห็นถึงการแก้การเขาคืนอย่างแสบสันต์ อาจจะทำให้คุณนึกถึงขนบหนัง Chick Flick ชวนสาวๆ ตามกันมาดูทั้งสามคนรวมพลังกันแก้เผ็ดผู้ชาย เห็นการประชุมประสานพลังเพื่อนหญิงพลังหญิงปฏิบัติการที่ต้องมีความเปิ่นโก๊ะชวนอมยิ้มเอาฮาอย่างแน่นอน…

รีวิว…Classic Again : การกลับมาของ “ความรู้สึก” ที่เราไม่ได้สัมผัสจากหนังไทยมานาน 8/10

Classic Again : การกลับมาของ “ความรู้สึก” ที่เราไม่ได้สัมผัสจากหนังไทยมานาน “…ยังอยู่ตรงนั้น ไม่เปลี่ยนผันตามกาลเวลา ยังคงงดงาม และล้ำค่า ติดอยู่ในหัวใจ…”

รีวิว…Dolittle : ภาพยนตร์สำหรับเด็ก ที่เล่าเรื่องโลกเล็กๆ ของผู้ใหญ่ 8/10

หากเรามองหน้าหนังของภาพยนตร์เบาสมอง ยิ้มง่าย ขายน่ารัก อย่าง “ดูลิตเติ้ล” (Dolittle) เพียงผ่านๆ ก็อาจจะเห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นมิตรกับครอบครัว เด็กดูได้ สนุกสนานกันไป แต่เมื่อมองถอยออกมามองภาพใหญ่ มองย้อนไปถึงเรื่องราวเบื้องหลังที่หนังพยายามจะบอก จากการเดินทางมาสู่โลกภาพยนตร์ในทศวรรษนี้ ของวรรณกรรมเยาวชน (?) ที่เป็นต้นทางของงานสร้างสรรค์ เราก็จะพบว่า ดูลิตเติ้ล ไม่ใช้งานสร้างสรรค์สำหรับเด็กแต่อย่างไรเลย หากแต่เป็นการสื่อสารกับ “ผู้ใหญ่ในอนาคต” และแสดงความรับผิดชอบในฐานะ “ผู้ใหญ่ในวันนี้” ต่างหาก

รีวิว…1917 งานสร้างสรรค์บนเส้นเรื่องความสูญเสีย 9/10

“…สนามรบที่งามตรึงใจ…” นี่คือความรู้สึกแรกของเราที่ผุดขึ้นมาเมื่อนึกถึง “1917” ภาพยนตร์ที่สร้างพื้นที่ใหม่ของการนำเสนอเรื่องราวบนแผ่นฟิล์มสำหรับเราในยุค 2020 เพราะความงามที่เรารู้สึกนั้น ไม่ได้ก่อเกิดจากความละเมียดละไม ระบำรำฟ้อน ดนตรีโหมกระหน่ำยิ่งใหญ่ ไม่ได้สวยงามด้วยสีสัน ไม่ได้สวยงามด้วยหน้าตานักแสดงนำระดับแม่เหล็ก ไม่มี Computer Graphic อลังการใดๆ แต่เป็น “แง่งามในความรู้สึก” ที่เกิดจากการปรุงอย่างพอดิบพอดีของทีมงานผู้สร้างทุกชีวิต

รีวิว…ยิปมัน 4 : บทสรุปและความท้าทายสุดท้ายของผู้(ได้รับยกย่องว่า)ยิ่งใหญ่ 8/10

แล้วเราก็ได้เดินทางมาถึงบทสรุปของเส้นทางชีวิตปรมาจารย์ศาสตร์ป้องกันตัวของแดนมังกรใน “ยิปมัน 4” เมื่อเส้นทางชิวิตของ “ยิปมัน” (ดอนนี่ เยน) หรือ “อาจารย์ยิป” ของลูกศิษย์สำนักมวยหย่งชุนที่แตกกิ่งก้านสาขาพัดพาเมล็ดพันธุ์ไปหยั่งรากและยืนยงในโลกตะวันตก ได้เดินทางมาสู่ช่วงสุดท้ายของชีวิตนักสู้ ที่ยังคงสู้ไว้ลายจนนาทีสุดท้ายของชีวิต

รีวิว…”Dark Waters” พลิกน้ำเน่าคดีฉาวโลก ตลกร้ายจนขำไม่ออก 8.5/10

ถ้าคุณได้รับชมภาพยนตร์เรื่องนี้ คุณจะเข้าใจได้ทันทีว่า ทำไมประโยคอย่าง “…การแก้ไขปัญหา PM2.5 ต้องเริ่มที่ตัวเรา…” ถึงถูกต้องเพียงครึ่งเดียว !!!

รีวิว…The New Rijksmuseum – บูรณะโกลาหล…8.5/10

ภาพยนตร์สารคดีที่คอหนัง Indy หรือสาย Art ไม่ควรพลาดจะไปหามาชม ด้วยเรื่องราวจริงของเหตุการณ์บูรณะพิพิธภัณฑ์แห่งชาติแห่งอัมสเตอร์ดัม หรือที่รู้จักกันในชื่อ พิพิธภัณฑ์ไรจ์คส์ (Rijksmuseum) ของเนเธอร์แลนด์ อันเป็นพิพิธภัณฑ์ใหญ่โตแถวหน้าของยุโรป ที่จัดแสดงงานศิลปะและโบราณวัตถุทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์ตั้งแต่ยุคกลางราวปีคริสต์ศักราช 1,200 โน่น ลากยาวกันมาถึง Collection ของคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในยุคเรานั่นแล โดยมีสิ่งของที่จัดแสดงกว่า 8,000 ชิ้น ที่คัดเลือกจากของในคลังนับล้านชิ้น

รีวิว…ASHFALL นรกล้างเมือง…7.5/10

ภาพยนตร์ระทึกขวัญ-ภัยพิบัติ ที่เขย่ารวมกับปฏิบัติการลับสุดลุ้นจากเกาหลีใต้สู่เกาหลีเหนือ ที่ส่งตรงมาให้เราชมตั้งแต่ต้นปีนี้ นับว่ามีหน้าหนังให้ชวนชิม มิใช่ด้วยเหตุว่าเราจะได้เห็นความอลังการงานสร้าง หรือ Visual Effect ตระการตาแบบหน้าหนัง Hollywood แต่กลับเป็นคำถามที่ว่า “บทภาพยนตร์ / บทละคร” ที่สัมผัสอารมณ์ความรู้สึก อันเป็นทีเด็ดของผลิตภัณฑ์บันเทิงจากแดนกิมจิ จะถูกปรุงเข้ากับรสชาติสากลนิยมแบบอเมริกันตะวันตกได้ในระดับไหน

รีวิว…คิม จี ยอง เกิดปี ‘82…8.5/10

เรื่องแรกรับปีใหม่ 2019 กับรอบดึกที่บังเอิญเหมาะกับตัวหนังดัดแปลงจากวรรณขายดี สร้างกระแสฮือฮาไปทั่วเกาหลีจากปลายปากกาของนักเขียนหญิงนาม โชนัมจู ที่ดูไปแล้วทำให้ต่อมความคิด ความรู้สึกทำงานตามไปกับในเรื่องได้โดยไม่คาดคิด

รีวิว…ฮาวทูทิ้ง..ทิ้งอย่างไรไม่ให้เหลือเธอ…8/10

ภาพยนตร์เรื่องนี้เลือกที่จะเล่นกับประสบการณ์ของปัจเจกบุคคล ทว่าตั้งคำถามกับทุกความสัมพันธ์ของเราทุกคน กระตุ้นให้เราไปรื้อค้นข้าวของในสมองอีกครั้ง มันจึงตอบไม่ได้ว่าหนังแย่หรือไม่แย่ มันมีแค่คุณรู้สึกไปกับหนังด้วยความรู้สึกเดียวกันมากขนาดไหน