ช่วงนี้ “ขุ่นแม่” ยังอิน…ใครไม่ดูถือว่าพลาด…เรื่อง ซีรีย์จีน “โลกใบเล็กของเม็ดฝุ่น / Sweet Teeth” (2021) ทาง iQIYI เรื่องนี้ขอให้คะแนนเกิน 10 ได้มั้ย ดูเรื่องเดียวได้ฟินไปกับเรื่องราวความรักของพระนางถึง 3 คู่ 3 สไตล์ ฟินจิกหมอนจนจะขาดอยู่แล้ว ทั้งเรื่องอบอวลไปด้วยความรักที่แสนอบอุ่น ดำเนินเรื่องฉับไวไม่ยืดเยื้อ งาน “ผู้” ดีมากขอบอก
ทีมงานซอกแซกห่างหายจากการ “รีวิว” ภาพยนตร์มาเสียนาน เพราะเจ้าไวรัสโควิด 19 ทำให้ไม่ได้เข้าไปดูหนังในโรงหนังเลย ทำให้ทีมงานซอกแซกเปลี่ยนเวย์มาดูซีรีส์แทน และในที่สุดก็ได้ฤกษ์ ที่จะมาเขียนรีวิว “ซีรีส์” ให้แฟนซอกแซกได้ไปติดตามกันนะคะ
หน้าหนังและการปล่อย Teaser ของ Bombshell ที่ปรากฏการรวมตัวของสามตัวแม่ Nicole Kidman เจ้าของรางวัลออสการ์นักแสดงนำฝ่ายหญิงจาก “The Hours” พร้อมกับ Charlize Theron เจ้าของรางวัลออสการ์นักแสดงนำฝ่ายหญิงจาก “Monster” และ Margot Robbie ผู้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์นักแสดงนำฝ่ายหญิงจาก “I, Tonya” เคียงกันสามคนพร้อมเส้นเรื่องที่เผยให้เห็นถึงการแก้การเขาคืนอย่างแสบสันต์ อาจจะทำให้คุณนึกถึงขนบหนัง Chick Flick ชวนสาวๆ ตามกันมาดูทั้งสามคนรวมพลังกันแก้เผ็ดผู้ชาย เห็นการประชุมประสานพลังเพื่อนหญิงพลังหญิงปฏิบัติการที่ต้องมีความเปิ่นโก๊ะชวนอมยิ้มเอาฮาอย่างแน่นอน…
Classic Again : การกลับมาของ “ความรู้สึก” ที่เราไม่ได้สัมผัสจากหนังไทยมานาน “…ยังอยู่ตรงนั้น ไม่เปลี่ยนผันตามกาลเวลา ยังคงงดงาม และล้ำค่า ติดอยู่ในหัวใจ…”
หากเรามองหน้าหนังของภาพยนตร์เบาสมอง ยิ้มง่าย ขายน่ารัก อย่าง “ดูลิตเติ้ล” (Dolittle) เพียงผ่านๆ ก็อาจจะเห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นมิตรกับครอบครัว เด็กดูได้ สนุกสนานกันไป แต่เมื่อมองถอยออกมามองภาพใหญ่ มองย้อนไปถึงเรื่องราวเบื้องหลังที่หนังพยายามจะบอก จากการเดินทางมาสู่โลกภาพยนตร์ในทศวรรษนี้ ของวรรณกรรมเยาวชน (?) ที่เป็นต้นทางของงานสร้างสรรค์ เราก็จะพบว่า ดูลิตเติ้ล ไม่ใช้งานสร้างสรรค์สำหรับเด็กแต่อย่างไรเลย หากแต่เป็นการสื่อสารกับ “ผู้ใหญ่ในอนาคต” และแสดงความรับผิดชอบในฐานะ “ผู้ใหญ่ในวันนี้” ต่างหาก
“…สนามรบที่งามตรึงใจ…” นี่คือความรู้สึกแรกของเราที่ผุดขึ้นมาเมื่อนึกถึง “1917” ภาพยนตร์ที่สร้างพื้นที่ใหม่ของการนำเสนอเรื่องราวบนแผ่นฟิล์มสำหรับเราในยุค 2020 เพราะความงามที่เรารู้สึกนั้น ไม่ได้ก่อเกิดจากความละเมียดละไม ระบำรำฟ้อน ดนตรีโหมกระหน่ำยิ่งใหญ่ ไม่ได้สวยงามด้วยสีสัน ไม่ได้สวยงามด้วยหน้าตานักแสดงนำระดับแม่เหล็ก ไม่มี Computer Graphic อลังการใดๆ แต่เป็น “แง่งามในความรู้สึก” ที่เกิดจากการปรุงอย่างพอดิบพอดีของทีมงานผู้สร้างทุกชีวิต
แล้วเราก็ได้เดินทางมาถึงบทสรุปของเส้นทางชีวิตปรมาจารย์ศาสตร์ป้องกันตัวของแดนมังกรใน “ยิปมัน 4” เมื่อเส้นทางชิวิตของ “ยิปมัน” (ดอนนี่ เยน) หรือ “อาจารย์ยิป” ของลูกศิษย์สำนักมวยหย่งชุนที่แตกกิ่งก้านสาขาพัดพาเมล็ดพันธุ์ไปหยั่งรากและยืนยงในโลกตะวันตก ได้เดินทางมาสู่ช่วงสุดท้ายของชีวิตนักสู้ ที่ยังคงสู้ไว้ลายจนนาทีสุดท้ายของชีวิต
ถ้าคุณได้รับชมภาพยนตร์เรื่องนี้ คุณจะเข้าใจได้ทันทีว่า ทำไมประโยคอย่าง “…การแก้ไขปัญหา PM2.5 ต้องเริ่มที่ตัวเรา…” ถึงถูกต้องเพียงครึ่งเดียว !!!
ภาพยนตร์สารคดีที่คอหนัง Indy หรือสาย Art ไม่ควรพลาดจะไปหามาชม ด้วยเรื่องราวจริงของเหตุการณ์บูรณะพิพิธภัณฑ์แห่งชาติแห่งอัมสเตอร์ดัม หรือที่รู้จักกันในชื่อ พิพิธภัณฑ์ไรจ์คส์ (Rijksmuseum) ของเนเธอร์แลนด์ อันเป็นพิพิธภัณฑ์ใหญ่โตแถวหน้าของยุโรป ที่จัดแสดงงานศิลปะและโบราณวัตถุทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์ตั้งแต่ยุคกลางราวปีคริสต์ศักราช 1,200 โน่น ลากยาวกันมาถึง Collection ของคริสต์ศตวรรษที่ 20 ในยุคเรานั่นแล โดยมีสิ่งของที่จัดแสดงกว่า 8,000 ชิ้น ที่คัดเลือกจากของในคลังนับล้านชิ้น
ภาพยนตร์ระทึกขวัญ-ภัยพิบัติ ที่เขย่ารวมกับปฏิบัติการลับสุดลุ้นจากเกาหลีใต้สู่เกาหลีเหนือ ที่ส่งตรงมาให้เราชมตั้งแต่ต้นปีนี้ นับว่ามีหน้าหนังให้ชวนชิม มิใช่ด้วยเหตุว่าเราจะได้เห็นความอลังการงานสร้าง หรือ Visual Effect ตระการตาแบบหน้าหนัง Hollywood แต่กลับเป็นคำถามที่ว่า “บทภาพยนตร์ / บทละคร” ที่สัมผัสอารมณ์ความรู้สึก อันเป็นทีเด็ดของผลิตภัณฑ์บันเทิงจากแดนกิมจิ จะถูกปรุงเข้ากับรสชาติสากลนิยมแบบอเมริกันตะวันตกได้ในระดับไหน