ผมนั่งฟังถ้อยแถลงทั้งของ “บิ๊กตู่” และ “คุณหมอทวีศิลป์” หลังการประชุมใหญ่ของ ศบค. เมื่อวันศุกร์ที่ 18 มีนาคมที่ผ่านมา ด้วยความรู้สึกที่ปลอดโปร่งและคลายกังวลเหมือนยกภูเขาลูกเล็กๆ ออกไปจากอกลูกหนึ่ง
ผมเขียนต้นฉบับวันนี้ ในช่วงเช้าของวันเสาร์ที่ 7 สิงหาคม 2564 วันที่มีการประกาศล่วงหน้าว่าม็อบบางกลุ่มจะนัดชุมนุมกันตอนบ่ายโมง ที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ถนนราชดำเนิน ก่อนจะเคลื่อนย้ายไปสู่พระบรมมหาราชวังนั่นแหละครับ
ตัวเลขผู้ติดเชื้อโควิด-19 ประจำวัน ขณะที่ผมเขียนต้นฉบับ ช่วงบ่ายๆ วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ยังคงพุ่งอย่างชนิดหยุดไม่อยู่ตามเคยครับ…วันเดียวสูงถึง 9,539 ราย ทำให้ยอดสะสมขึ้นไปสูงถึง 336,371 ราย เป็นอันดับที่ 61 ของโลก
“นิวไฮ” หรือทำสถิติสูงสุดอีกแล้วครับ สำหรับยอดผู้เสียชีวิตรายวันของประเทศไทยเรา จากพิษสงของโควิด-19 ประจำวันจันทร์ที่ 3 พฤษภาคม ซึ่งพุ่งขึ้นไปถึง 31 ราย ทำลายสถิติสูงสุดเก่าวันละ 21 ราย ที่เกิดขึ้นติดต่อกัน 2 วันซ้อนๆ ไปได้ในที่สุด
ขณะที่ผมนั่งเขียนต้นฉบับวันนี้ ช่วงบ่ายแก่ๆของวันอังคารที่ 27 เมษายนที่ผ่านมานั้น…ข่าวใหญ่ประจำวันของสื่อออนไลน์ต่างๆ ก็คือ ยอดผู้ติดเชื้อโควิด-19 ประจำวันยังสูงถึง 2,179 ราย เกิน 2,000 ราย เป็นวันที่ห้าติดต่อกัน
เมื่อตอนที่โควิด–19 ระบาดรอบแรกนั้น คนไทยจำนวนมากที่รอฟังคุณหมอทวีศิลป์แถลงข่าวช่วงก่อนเที่ยงจะคอยลุ้นกันว่า “เลขที่ออก” หรือจำนวนตัวเลขของผู้ติดเชื้อจะมากหรือน้อยอย่างไร?
ในที่สุดยอดผู้ติดเชื้อโควิด-19 สะสมรวมกันทั้งโลกก็ทะลุ 100 ล้านไปเรียบร้อยแล้วดังที่ผมเขียนเกริ่น เรียนท่านผู้อ่าน เมื่อวานนี้ว่ายังไงๆ ก็ต้องทะลุแน่เพราะขาดอยู่เพียงแสนเศษๆ เท่านั้น…และผลก็เป็นไปตามคาดทุกประการ
ก่อนที่ผมจะหยิบปากกาขึ้นมาเขียนคอลัมน์วันนี้เพียงไม่กี่นาที สำนักข่าวต่างประเทศทุกสำนักรายงานโดยอ้างแหล่งข่าวจากมหาวิทยาลัยจอห์น ฮอปกินส์ ของสหรัฐฯ เช่นเคยว่า…ยอดผู้ติดเชื้อโควิด-19 สะสมทั่วโลกทะลุเกิน 90 ล้านคนไปเรียบร้อย