ผ่านไปเรียบร้อยโรงเรียนรัฐบาล “พรรคร่วม” ที่มีเพื่อไทยเป็นแกนกลางแล้วนะครับ สำหรับการแถลงนโยบายต่อรัฐสภาอันเป็นเงื่อนไขสำคัญของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560 ที่เราใช้เป็นหลักในการบริหารประเทศอยู่ในปัจจุบันนี้
ผมติดภารกิจที่จะต้องหลบไปเขียนถึงเรื่องสนุกสนานเบิกบานใจ เที่ยวโน่นเที่ยวนี่ที่ไม่เกี่ยวกับการบ้านการเมืองเสีย 2 วันเป็นเหตุให้เขียนถึง “เหตุการณ์” ที่ผมพาดหัวคอลัมน์เอาไว้ข้างบนนี้ช้าไปบ้างเล็กน้อย
ผมนั่งดูบรรยากาศทางการเมือง ที่กำลังโหมโรงหาเสียงกันอย่างดุเดือดราวกับว่าประเทศไทยเราจะมีการเลือกตั้ง ในอีกไม่นานข้างหน้านี้แล้ว ก็พลอยคึกคักตามไปด้วย
ผมรับทราบข่าวศาลรัฐธรรมนูญรับคำร้องที่สมาชิกสภาผู้แทน ราษฎรพรรคร่วมฝ่ายค้านได้ยื่นผ่านประธานสภาผู้แทนราษฎร ขอให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่า การดำรงตำแหน่ง 8 ปี ของ พล.อ.ประยุทธ์ จะสิ้นสุดลงตามมาตราต่างๆ ที่เกี่ยวข้องที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญฉบับที่กำลังใช้อยู่นี้หรือไม่? เมื่อเวลา 13.32 น. ของวันพุธที่ 24 สิงหาคมที่ผ่านมา
ตลอดสัปดาห์ที่แล้วมีรายงานข่าวว่าฝ่ายค้านกำลังวางแผนจะยื่นเรื่องให้ศาลรัฐธรรมนูญตีความมาตรา 158 วรรคสี่ของรัฐธรรมนูญ 2560 ว่าด้วยการนับระยะเวลาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของบิ๊กตู่
ขณะที่ผมเขียนต้นฉบับเหตุการณ์ยึดอำนาจที่เมียนมาผ่านมา 2 วันจะเข้าวันที่ 3 แล้ว ยังไม่มีข่าวอะไรที่ร้ายแรงถึงขั้นเลือดตกยางออก หรือมีการเสียชีวิตตามมา
การยึดอำนาจหรือการก่อรัฐประหารของคณะทหารเมียนมา ภายใต้การนำของ พล.อ.มิน อ่อง หล่าย จากรัฐบาลเมียนมา เมื่อ 2-3 วันที่แล้ว ดูจะแตกต่างไปจากการยึดอำนาจของคณะทหารทั่วๆ ไปในโลกนี้ รวมทั้งที่เกิดขึ้นหลายต่อหลายครั้งในบ้านเรา
ท่านที่ติดตามคอลัมน์นี้มาตั้งแต่แรกเริ่มคงจะทราบดีว่า ผมเป็นคนมองโลกในแง่ดี และมีความตั้งใจที่จะเขียนหนังสือในแนวที่จะให้ความสุข ให้ความรู้ ให้ความคิดในทางสร้างสรรค์ รวมถึงการ ให้กำลังใจในยามทุกข์ยาก ฯลฯ แก่ท่านผู้อ่านมาโดยตลอด จะไม่ด่าทอใคร ไม่ตำหนิใคร แม้ในกรณีจำเป็นที่จะต้องตำหนิบ้าง ผมก็จะใช้วิธีเสนอแนะและอ้างเหตุผลอย่างสุภาพและไม่ก้าวร้าว