ข้อเขียนของผมวันนี้จะเป็นชิ้นสุดท้ายสำหรับปี 2565 แล้วนะครับ เพราะในวันพรุ่งนี้ 31 ธันวาคม 2565 ซึ่งจะเป็นวันสุดท้ายของปีเก่านั้น “ไทยรัฐ” จะจัดทำฉบับพิเศษเหมือนเช่นเคย

“หน้า 5” ของเราจะกลายเป็นรายงานพิเศษสรุป “10 ข่าวเฮ+ คลิปฮา” เต็มพื้นที่…ส่งผลให้บรรดาคอลัมน์ต่างๆ ในหน้านี้…รวมทั้ง “เหะหะพาที” ด้วย ต้องหลบเข้าฉากเพื่อหลีกทางให้ตามระเบียบ

จากนั้น วันอาทิตย์ที่ 1 มกราคม 2566 ย่างเข้าสู่วันขึ้นปีใหม่… ซึ่ง หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ จะยังคงเป็นฉบับพิเศษและพื้นที่บริเวณนี้จะมอบให้แก่การสรุปเหตุการณ์สำคัญและข่าวใหญ่ที่น่าสนใจต่างๆ…แปลว่า คอลัมน์นี้ยังจะได้พักผ่อนอีก 1 วัน

กลับมาอีกที วันที่ 2 มกราคม 2566 โน่นเลยครับ

เพื่อให้เป็นธรรมเนียมของการเขียนในวันส่งท้ายปี ที่ผมจะใช้วันนี้ในการ “เหลียวหลัง” กลับไปดูอีกครั้งหนึ่งว่า 1 ปีที่ผ่านมา…เราผ่านเรื่องราวอะไรมาบ้าง? มีทุกข์มีสุขแค่ไหนและอย่างไร? อยู่เสมอๆ

ถือเป็นการ “ตั้งสติ” ให้มั่นคง และรอบคอบก่อนจะเดินหน้าไปสู่ปีใหม่ที่กำลังจะมาถึง…ว่างั้นเถอะ

สำหรับปี 2565 ซึ่งกำลังจะกลายเป็น “ปีเก่า” และกำลังจะค่อยๆ โบกมืออำลา พวกเราชาวไทยในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้…ถือได้ว่าเป็นปีแห่งการเริ่มมองเห็น “แสงสว่าง” ที่ปลายอุโมงค์อย่างแท้จริง

จากความหนักหนาสาหัสทั้งตัวเลขการระบาดของโควิด-19 ในปี 2564 ที่ทำให้ยอดติดเชื้อของประเทศไทยพุ่งกระฉูดจากยอดสะสมทั้งปีในปีก่อนหน้าประมาณ 6,000 ราย กลายเป็นกว่า 2 ล้านคน ทำให้เศร้าหมองและเดือดร้อนกันทั่วประเทศ

ขณะเดียวกันเศรษฐกิจไทยโดยรวมก็ย่ำแย่ลง ขยายตัวแค่ร้อยละ 1 กว่าๆ ก่อให้เกิดปัญหาผู้คนตกงาน ว่างงานเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ทำให้เกิดความวิตกกันไปทั่วด้วยความรู้สึกแบบไทยๆ ที่ยังเชื่อเรื่องดวง เรื่องสัญลักษณ์ของสัตว์ในปีนักษัตรต่างๆ

ก็ขนาดปี 2564 ซึ่งเป็น “ปีวัว” สัตว์ที่น่ารัก เพราะให้ทั้งนมทั้งเนื้อ เพื่อรับประทานแล้ว ยังช่วยทำงานให้คนไทยอย่างหนักมาโดยตลอด…เรายัง “ติด” โรคและ “ตาย” จำนวนมากเช่นนั้น

แถม “เศรษฐกิจ” ก็พลอย “ตกสะเก็ด” นำความเดือดร้อนมาสู่พวกเราชาวไทยอย่างไม่เคยเจอมาก่อนเข้าให้เสียอีก

เมื่อถึงปี 2565 ซึ่งเป็น “ปีเสือ” สัตว์ที่แสนจะดุร้ายและโหดเหี้ยม… คนไทยจะไม่โดนเสือไล่ตะปบจนสะบักสะบอมเสียยิ่งกว่าปี 2564 เลยหรือ

ผลปรากฏว่า “พลิกล็อก” ครับ…เพราะ “ปีเสือ” 2565 กลับกลายเป็น “เสือน่ารัก” เสือที่มีไมตรี เพราะนอกจากไม่กัดคนไทยให้ล้มหายตายจากหรือสะบักสะบอมมากขึ้นจากปีก่อนแล้ว กลับทำให้การแพร่เชื้อโควิด-19 ค่อยๆซาลง และในที่สุดเมื่อรัฐบาลตัดสินใจอย่างห้าวหาญเปิดประเทศรับนักท่องเที่ยวก่อนใครอื่น

เศรษฐกิจไทยจึงเริ่มฟื้นตัวอย่างที่เห็นๆ

จริงๆแล้ว เมื่อมองย้อนกลับไปจะพบว่าช่วงต้นปี เสือ ทำท่าว่าจะดุนิดหน่อย เพราะโควิด-19 กลับมากระฉูดอีกระลอกด้วยสายพันธุ์ใหม่ที่มีชื่อว่า “โอมิครอน”

ในขณะที่ รัสเซีย ก็บุกเข้า ยูเครน เปิดฉากสงครามระหว่างประเทศ ก่อให้เกิดปัญหา “นํ้ามันแพง” ซ้ำเติมภาวะ “เงินเฟ้อ” ที่เกิดขึ้นอยู่แล้ว ทำให้เดือดร้อนทั่วโลก รวมถึงประเทศไทย

แต่แล้วจู่ๆ “เสือ” ก็ใจดี ทำให้โควิด-19 อ่อนแรงลง…ส่วนสงครามรัสเซีย-ยูเครนแม้จะไม่หยุด และยังคงเป็นปัญหาใหญ่อยู่ แต่อย่างน้อยการ “ซาลง” ของโควิดก็ทำให้โลกเราพอมีความหวังมากขึ้น

ซึ่งก็ต้องขอบคุณ รัฐบาลไทย ที่ติดสินใจเปิดประเทศ ลองผิดลองถูกอยู่ระยะหนึ่ง ก่อนจะกลายเป็น “ลองถูก” ในที่สุด

ทำให้ตั้งแต่ช่วงกลางปีเป็นต้นมาจนถึงบัดนาวนี้ และมองออกไปข้างหน้า “แสงสว่าง” ที่เคยริบหรี่อยู่ที่ปลายอุโมงค์ก็เริ่มเปิดกว้างแบบฟ้าแจ้งจางปางขึ้นมาทันที

ครับ! คงต้องใช้คำว่าลาก่อน “2565” หรือลาก่อนปีแห่ง “พญาเสือ” ด้วยรักและขอบคุณอย่างเหลือล้น…เพื่อเข้าสู่ “ปีกระต่าย” ที่ยิ้มรอเราอยู่

ขอให้เป็น “กระต่าย” ที่น่ารักเหมือน “น้องต่าย อรทัย” นะครับ คือมีการฟื้นตัวอย่างต่อเนื่อง อย่าเกิดพลิกผันกลายเป็น “กระต่ายดุร้าย” บันดาลให้สงครามบานปลาย เงินเฟ้อเอาไม่อยู่ เศรษฐกิจโลกถดถอย ฯลฯ เข้าให้ก็แล้วกัน

สุขสันต์วันปีใหม่ 2566 ครับ.

“ซูม”