ผมตั้งใจมาเป็นสัปดาห์แล้วว่า วันนี้ (จันทร์ที่ 4 พฤศจิกายน) จะเขียนถึงงานสำคัญงานหนึ่งที่พี่ๆและเพื่อนๆ ชาวธรรมศาสตร์ที่รวมตัวกันเป็น “ชมรมเพื่อนโดม” และ “มูลนิธิเพื่อนโดม” จัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ (5 พฤศจิกายน)
วันนี้ (ศุกร์ที่ 13 กันยายน 2567) เป็นวันสุดท้ายของการแถลงนโยบายของรัฐบาลใหม่ นำโดยนายกรัฐมนตรีท่านใหม่ นางสาวแพทองธาร ชินวัตร ซึ่งผมหวังไว้ว่าจะจบลงด้วยดีตามแบบฉบับของการแถลงนโยบายของทุกๆ รัฐบาลที่ผ่านมา
เมื่อวานนี้ผมเขียนถึงนโยบายของรัฐบาลแพทองธาร 1 โดยสรุปจากข่าวที่หนังสือพิมพ์ต่างๆ คัดหรือสรุปมาเผยแพร่ แม้จะจับใจความได้กว่าร้อยละ 70 แต่ก็มีหลายๆ ส่วนที่ขาดหายไป
คงได้อ่านกันบ้างไม่มากก็น้อยไปแล้วนะครับ สำหรับนโยบายของ “รัฐบาลแพทองธาร” ที่จะเข้าสู่การแถลงแก่รัฐสภาในวันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน และวันศุกร์ที่ 13 กันยายน ตามที่ท่านประธานรัฐสภา นายวันมูหะมัดนอร์ มะทา ได้ออกหนังสือเชิญประชุมไปยังสมาชิกรัฐสภาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
2-3 วันที่ผ่านมานี้ คำว่า “รัฐบาลสืบสันดาน” หรือ “ครม.สืบสันดาน” กลายเป็นถ้อยคำที่แพร่หลายอย่างมากในโซเชียลมีเดียของประเทศไทย หลังจากที่พรรคฝ่ายค้าน
ก่อนเที่ยงของวันพุธที่ 4 กันยายนเล็กน้อย ระหว่างผมนั่งรถเข้าโรงพิมพ์ สถานีวิทยุที่ผมเปิดฟังข่าวอยู่ก็รายงานข่าวด่วนว่า เว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษาได้เผยแพร่ประกาศพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ
ผมเพิ่งกลับจากการประชุมสัมมนากับคณะผู้บริหารของโรงเรียนไทยรัฐวิทยาทั้ง 111 แห่ง ในหัวข้อ “โรงเรียนไทยรัฐวิทยากับความยั่งยืน” เดินมาที่โต๊ะเขียนหนังสือวันนี้…ยังมี กลิ่นอายของการพัฒนาที่ยั่งยืนติดตัวมาด้วยเลยครับ
เมื่อวานนี้ผมเขียนแสดงความห่วงใยว่าลำพังลูกสาวเถ้าแก่เข้าบริหารประเทศ ทั้งๆ ที่ยังฝึกงานไม่พอ แม้จะน่าห่วงใยอยู่แล้ว แต่การที่เถ้าแก่ออกมาแสดงวิสัยทัศน์ราวกับว่าจะบริหารประเทศเสียเองแทนลูก…จะน่าห่วงใยยิ่งกว่า
ผมเขียนถึง “การเมือง” ของประเทศไทยครั้งหลังสุด เมื่อวันพุธที่ 21 สิงหาคมที่ผ่านมา บรรยายถึงความห่วงใยและหนักใจที่เราจะได้นายกรัฐมนตรี “มือใหม่” มาดำรงตำแหน่งแทนคุณเศรษฐา ทวีสิน ที่ต้องพ้นจากตำแหน่งด้วยอุบัติเหตุทาง “จริยธรรม” ดังที่ทราบกันดีอยู่แล้ว
ในบรรดา “ข้อคิดเห็น” จากนักวิชาการ จากผู้มีประสบการณ์ ในการบริหารชาติบ้านเมืองในอดีต ที่ “โพสต์” ไว้ในโซเชียลมีเดีย ถึงนายกรัฐมนตรีคนใหม่ น.ส.แพทองธาร ชินวัตร ที่มีคุณค่าน่ารับฟัง และควรแก่การนำไปปฏิบัติมากที่สุด