ผมเคยกราบเรียนท่านผู้อ่านไว้หลายๆ ครั้งแล้วว่า ผมมีความเป็นกลางทางการเมืองอย่างเคร่งครัด เอาใจช่วยทุกรัฐบาลทุกพรรคการเมืองที่ยึดมั่นในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข และได้รับฉันทานุมัติจากรัฐสภาให้มาบริหารบ้านเมือง
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมเขียนถึงนโยบายของรัฐบาล “เศรษฐา 1” ในแบบรวมๆ…พร้อมกับยกตัวอย่างนโยบายที่ผมค่อนข้างห่วงใยเอาไว้โครงการหนึ่ง
ขณะที่ผมเขียนต้นฉบับวันนี้ การจัดตั้งรัฐบาลใหม่ หลังการเลือกตั้งทั่วไป 14 พฤษภาคม 2566 ยังไม่แล้วเสร็จ…ผมลองนับดูน่าจะราวๆ 90 วัน เห็นจะได้
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมานี่เอง ในขณะที่ผู้คนจำนวนหนึ่งบ่นกระปอด กระแปดว่า จนป่านนี้เรายังตั้งรัฐบาลใหม่กันไม่ได้ เวลาผ่านไปเกือบ 70 วันแล้วนะ เมื่อไรจะตั้งได้เสียที?
วันนี้ 4 กรกฎาคม เป็นวันโด่งดังระดับโลกวันหนึ่ง โดยเฉพาะที่อเมริกา เขาเรียกว่า วัน “Fourth of July” หรือวันประกาศอิสรภาพของ 13 รัฐ ที่เคยเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ เมื่อ 4 ก.ค. ปี ค.ศ.1776 หรือ 247 ปีที่แล้ว
เมื่อวานนี้ผมเขียนบันทึกประจำวัน “14 พ.ค.2566” ที่ผมออกไปเลือกตั้งที่คูหาในสวนพฤกษชาติคลองจั่น ตอนเช้าแล้วพบว่า มี “ผู้อาวุโส” มาเข้าคิวลงคะแนนเสียงแน่นไปหมดในทุกๆ คูหา
เมื่อเย็นวันศุกร์ที่ผ่านมา สำนักสำรวจประชามติทางการเมืองที่มีชื่อเสียงพอสมควรอันได้แก่ สำนัก “ซูเปอร์โพล” ได้เผยผลการสำรวจความเห็นของประชาชนใน 400 เขตเลือกตั้ง จำนวน 6,073 ตัวอย่าง ระหว่างวันที่ 5-13 เมษายน 2566 สรุปได้ว่า