เมื่อวันอาทิตย์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ.2565 หรือเมื่อปีกลายนี้เอง หัวหน้าทีมซอกแซกแว่บไปดูชมการแสดงคอนเสิร์ตของ “เบิร์ด” ธงไชย แมคอินไตย์ ที่อิมแพ็ค อารีน่า เมืองทอง ธานี แล้วเก็บบรรยากาศมาเขียนถึงเบิร์ดผ่านคอลัมน์นี้พร้อมกับพาดหัวว่า “แก่มากับเพลงเบิร์ด…36 ปี ในความทรงจำ”

เพื่อล้อเลียนวลีหนึ่งในชื่อ คอนเสิร์ตเบิร์ดเมื่อปีที่แล้ว ซึ่งมีใจความค่อนข้างยาวตามสไตล์ของพี่เบิร์ดว่า “SINGING BIRD#2/2022 ตอน LIFETIME SOUND TRACK CON CERT#โตมากับเพลงเบิร์ด”

เนื่องจากหัวหน้าทีมซึ่งเริ่มฟังเพลงแรกๆ ของ เบิร์ดแล้วชื่นชอบมาก โดยเฉพาะอัลบั้ม หาดทราย สายลม สองเรา นั้นอายุปาเข้าไป 45 ปีแล้ว… สมัยโน้น เขาเรียกอย่างล้อๆ ว่า “ชายปลายคน” คืออายุเกิน “ชายกลางคน” ไปแล้วว่างั้นเถอะ

จะมาอ้างว่า “โตมากับเพลงเบิร์ด” เหมือนหนุ่มๆ สาวๆ รุ่นหลังๆ คงไม่ถูกต้อง…ดังนั้นจึงต้องใช้วลีใหม่ในการตั้งชื่อข้อเขียนเมื่อปีที่แล้วว่า “แก่มากับเพลงเบิร์ด” ด้วยประการฉะนั้น

จำได้ว่าหัวหน้าทีมชื่นชมการแสดงเมื่อปีกลายมาก แม้จะมิได้ลุกขึ้นมาเต้นเหมือนคนที่โตมากับเบิร์ด แต่ก็นั่งขยับตัวขยับไหล่ขยับเอวไปจนถึงขยับเท้าไปกว่าครึ่งเวลาของการแสดงเกือบๆ 4 ชั่วโมง

จำได้เช่นกันว่าเบิร์ดบอกกับแฟนๆ เพลงหลังจบเพลง “ท้ายสุด” ว่า เดือนพฤศจิกายนปีหน้า (หรือปี 2566) เบิร์ดขอจองเวทีนี้ไว้และ จะกลับมาแสดงคอนเสิร์ตแบบเบิร์ดๆ ที่เวทีนี้อีกหนอย่าลืมมาเจอกัน

หัวหน้าทีมซอกแซกลองนั่งนับอายุดูก็พบ ความจริงประการหนึ่งว่า เบิร์ดจะมีอายุ 64 ปีเต็ม ในวันที่ 8 ธันวาคมของปีนั้น ส่วนหัวหน้าทีมก็จะมีอายุ 82 ปีเต็มในเดือนเมษายนของปีถัดไป

ดังนั้นถ้าจะมาเจอกันอีกในเดือนพฤศจิกายน 2566 เบิร์ดก็จะอายุใกล้ 65 ปี และหัวหน้าทีมก็ใกล้ 83 ปีขาดเกินไม่มากนัก

เบิร์ดให้สัญญาว่าจะดูแลตัวเองเต็มที่เพื่อมาร้องและเต้นบนเวทีนี้อีกครั้ง และขอร้องแฟนๆ ให้ดูแลตัวเองเช่นกันจะได้มาเจอกัน

เป็นเหตุให้หัวหน้าทีมซอกแซกกลับไปดูแลตัวเอง และในที่สุดก็มีโอกาสได้กลับไปเจอเบิร์ดในเดือนพฤศจิกายน 2566 ตามที่นัดไว้เมื่อวันเสาร์ที่ 18 พฤศจิกายน 2566 หรือเสาร์ที่แล้วนี่เองครับ

หนนี้เบิร์ดมาในคอนเสิร์ต “แบบเบิร์ดเบิร์ดโชว์ ครั้งที่ 12 ตอน MULTI BIRD จักรวาลธงไชย” ตั้งใจจะแสดง 3 รอบ ปรากฏว่าเอาเข้าจริงๆ แฟนเพลงของเบิร์ดเหนียวแน่นมาก ตั๋วหมดในชั่วพริบตา จึงต้องเพิ่มอีก 2 รอบ กลายเป็น ทั้งหมด 5 รอบ ด้วยกัน 17- 18-19 และ 25-26 พฤศจิกายน ณ อิมแพ็ค อารีน่า สถานที่เดิม

สำหรับ “แนวคิด” หรือ “กรอบ” ในการแสดงคอนเสิร์ต ในชุด “จักรวาลธงไชย” ในปีนี้ ก็น่าจะเป็นไปอย่างชื่อคอนเสิร์ตนั่นแหละ คือจะนำแฟนๆ เข้าสู่จักรวาลเฉพาะตัวของธงไชย แมคอินไตย์ โดยย้อนกลับไปสู่เรื่องราวในอดีตที่ยังอยู่ในความทรงจำของแฟนๆ ให้มากที่สุด

ดังในคู่มือสำหรับการดูคอนเสิร์ตที่พิมพ์แจกแขกรับเชิญกลุ่มหนึ่งได้จำแนกไว้เป็น 4 องก์ คือ องก์แรกตั้งชื่อว่า “จักรวาลคอนเสิร์ต” (ทักทาย ด้วยเพลงรักหลากหลาย)…อาทิ Too Much So Much, สบาย สบาย, หมอกหรือควัน ฯลฯ

ตามด้วย จักรวาลธงไชยไร้ขอบเขต ไร้พรมแดน ซึ่งมีเพลงลองซิจ๊ะ และใจเย็นๆ เป็นเพลงสำหรับจักรวาลนี้ ตามด้วย จักรวาลธงไชย ไม่จำกัดวัย ซึ่งแม้จะมีเพลงเดียว แต่พอขึ้นเพลงมาแฟนๆก็กระโดดจากเก้าอี้เหมือนสปริงเด้ง “ลืมวัย” ทันที ด้วยอิทธิฤทธิ์ของเพลง พริกขี้หนู

ส่วนองก์ 2 เป็นการนำเข้าสู่จักรวาลของ นีโอ โกโบริ เท้าความถึงความสำเร็จ เมื่อครั้งเบิร์ดรับบทละครทีวีเรื่อง “คู่กรรม” แต่แต่งใหม่เป็น “นีโอ” หรือ “นิว” โกโบริ เอาความฮาความสวยของฉากและความไพเราะของเพลงจากสาวๆสวยๆหลายคนที่เข้ามาเป็นอังศุมาลินในจักรวาลใหม่ของ “คู่กรรม” ซึ่งอยู่บน “ทางช้างเผือก” ที่น้า ทมยันตี เคยแต่งไว้

ท่องไปหลายจักรวาลทั้งบนฟ้าทั้งใต้นํ้าเลยละครับ กว่าจะจบองก์แล้วกลับเข้าสู่ จักรวาลคอนเสิร์ต ตามเดิม

ลอตนี้มีเมดเล่ย์เพลงช้าร้อยเรียงมาให้ฟังรวม 7 เพลง 2 ในนั้นก็คือ เหนื่อยไหม? และ เล่าสู่กันฟัง! ตามด้วยเพลงเดี่ยวอีก 6 เพลง ซึ่ง มี “หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจ” รวมอยู่ด้วย

สำหรับองก์ที่ 4 ซึ่งเป็นองก์สุดท้ายเบิร์ดตั้งชื่อว่าจักรวาล “ฟินาเล่โชว์” หรือช่วงอำลาคอนเสิร์ต ซึ่งแน่นอนต้องมีเพลง “แฟนจ๋า” ร้องหมู่รวมอยู่ด้วย ตามด้วยเมดเล่ย์เพลงเต้นส่งท้ายอีก 5 เพลงรวด ซึ่งมี “ชาติก่อนมาลี ชาตินี้แครอน” และนำ Too Much So Much มาตบท้ายให้ดิ้นสุดเหวี่ยงกันอีกครั้ง

นับจากอัลบั้มแรก “หาดทราย สายลม สองเรา” ที่คลอดออกมาเมื่อปี 2529 และทำให้เบิร์ดดังทะลุฟ้าก็เป็นเวลาถึง 37 ปีเต็มๆ แล้ว

หรือถ้าจะนับจากคอนเสิร์ต “แบบเบิร์ดเบิร์ดโชว์” ครั้งแรกที่ ศูนย์เยาวชนไทย–ญี่ปุ่น ดินแดง ปี 2529 เหมือนกันก็ 37 ปีเต็มๆเช่นกัน

ปี 2529 เบิร์ดอายุ 28 ปี เรียกว่าหนุ่มเอ๊าะๆ มาก เมื่อบวกไป 37 ปีจึงเป็น 65 ปี ซึ่ง ตามคำจำกัดความของทางราชการถือว่า “สูงอายุ” แล้วมีสิทธิ์ได้เบี้ยสูงอายุ และถ้าเป็นข้าราชการก็ต้องเกษียณไปเลี้ยงหลานที่บ้าน

แต่เบิร์ดก็ยังเป็นเบิร์ด ยังร้องเพลงเพราะ ยังเต้นได้อย่างคงเส้นคงวา (แม้จะรู้ว่าแอบอู้บ้าง ก็ตาม) และยังทำให้แฟนๆ ทั้งอารีน่าลุกขึ้นเต้นตามและร้องคลอตามตั้งแต่เพลงแรกถึงเพลงสุดท้าย ได้เหมือนเมื่อ 37 ปีก่อน

ภาพที่เบิร์ดวิ่งไปจับมือคนดูรอบๆ อารีน่า วิ่งบ้างเดินบ้าง นั่งรถตุ๊ก ๆไปบ้าง ยังอยู่ในความทรงจำของหัวหน้าทีมซอกแซกแม้ในนาทีนี้

สรุปก็คือเบิร์ดบอกว่าจะกลับไปดูแลร่างกาย และจะฟิตให้ตัวเองแข็งแรงเพื่อที่จะกลับมาสู่เวทีนี้อีกครั้งในพฤศจิกายนปีหน้า

ส่วนแฟนคลับทั้งหลาย (ส่วนใหญ่ก็อายุพอสมควรกันทั้งนั้น) ก็อย่าลืมไปฟิตร่างกายกันด้วยเด้อ จะได้กลับมาร้องเล่นเต้นระบำกับเบิร์ด อีกครั้ง ใน พ.ศ.2567 จ้า.

“ซูม”