ผมเคยเขียนแนะนำสั้นๆ ไว้ท้ายคอลัมน์ฉบับประจำวันเสาร์ของผม ซึ่งจะมีเนื้อที่สำหรับแนะนำหนังสือที่น่าอ่านเสาร์ละ 4–5 เล่มเอาไว้แล้ว สำหรับหนังสือของ ดร.วิษณุ เครืองาม อดีตรองนายกรัฐมนตรีที่ผมจะนำมาเขียนถึงอย่างละเอียดพอสมควรในวันนี้

เหตุเพราะผมยังมีโควตาที่จะต้องเขียนต้นฉบับแห้งๆ ที่ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์บ้านเมืองทิ้งไว้ได้อีก 1 วัน สำหรับการเดินทางไปอินโดนีเซียของผมงวดนี้

ถือเป็นโอกาสเหมาะที่จะเขียนแนะนำหนังสือไปด้วย และเขียนถึงตัวอดีตรองนายกฯ ที่ผมก็เคยทำงานใกล้ชิดกับท่านพอสมควรในยุคหนึ่งสมัยหนึ่งไปด้วยพร้อมๆ กัน

เล่มแรกท่านตั้งชื่อว่า “เลขที่ 1 ถนนพิษณุโลก” บันทึกเรื่องราวและเหตุการณ์สำคัญขณะที่ท่านทำงานอยู่กับรัฐบาล พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา เอาไว้ประมาณ 280 หน้า

มีจำหน่ายที่ร้านสวัสดิการสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี ภายในทำเนียบรัฐบาลครับ เพราะท่านมอบลิขสิทธิ์ให้ไปจัดพิมพ์เพื่อนำรายได้เข้าบำรุงสวัสดิการข้าราชการสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี หลังจากหักค่าจัดพิมพ์แล้วทุกบาททุกสตางค์

บอกไว้ว่าราคาเล่มละ 300 บาท และเกริ่นว่าเป็นภาคต่อของชุด “ลงเรือแป๊ะ” ที่เคยขายดีมาแล้ว

เล่มที่ 2 “ชีวิตดั่งหาดทรายและทะเล” ฟังเหมือนชื่อเพลงของ “พี่เบิร์ด” ธงไชย แม็คอินไตย์ แต่เป็นเรื่องราวประวัติชีวิตของผู้เขียน ซึ่งเคยมีผู้ใหญ่ (มาก) ท่านหนึ่งดูดวงให้แล้วบอกว่าชีวิต “ดร.วิษณุ เครืองาม” ก็จะประมาณนี้แหละ

ผมชอบเล่มนี้ครับ เพราะเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับ “อัตประวัติ” หรือชีวิตของบุคคลต่างๆ อยู่แล้ว

จึงอ่านรวดเดียวจบในวันแรกที่ได้รับหนังสือที่ท่านส่งมาให้ผมที่โรงพิมพ์ทางไปรษณีย์และลงมือจ่าหน้าซองถึงผมด้วยลายมือท่านเอง

ทำให้ผมอดคิดขึ้นมาแว่บหนึ่งมิได้ว่า ออกจาก “เรือแป๊ะ” และ “บ้านเลขที่ 1 ถนนพิษณุโลก” มาแค่ 3 เดือน…ท่านรองต้องโดดเดี่ยวเดียวดายถึงเพียงนี้เชียวหรือ จะหาเลขานุการสักคนพิมพ์ให้ก็ไม่มี…ต้องเขียนด้วยมือตนเอง

แต่ผมก็ตัดหน้าซองเฉพาะที่เป็นลายมือท่านเก็บเอาไว้เรียบร้อยนะครับ เผื่อจะมีค่าและขายได้ในอนาคต

ที่ผมชอบหนังสือเล่มนี้ก็เพราะท่านเขียนเล่าแบบเรื่อยๆ มาเรียงๆ ให้ทราบว่าท่านเกิดที่ไหน? โตที่ไหน? เรียนที่ไหน? เรียนอย่างไร? จบมหาวิทยาลัยอะไรในเมืองไทย? และจบมหาวิทยาลัยอะไรที่เมืองนอก?

สรุปสั้นๆ ก็คือ ท่านเกิดที่หาดใหญ่ จังหวัดสงขลา จบมัธยมต้นจากโรงเรียน แสงทองวิทยา จบมัธยมปลายจาก โรงเรียนพระโขนง จบนิติศาสตรบัณฑิต เกียรตินิยมดีมาก จาก ธรรมศาสตร์ และจบปริญญาเอกด้านกฎหมายได้รับปริญญา J.S.D. จาก มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย (เบิร์กลีย์)

เป็นลูกคนธรรมดาสามัญรายได้ระดับปานกลางครอบครัวหนึ่งของหาดใหญ่ มิใช่มาจากครอบครัวร่ำรวยหรือนายหัวปักษ์ใต้แต่อย่างใด

ที่น่าสังเกตก็คือโรงเรียนมัธยมปลายที่ท่านเรียน อันได้แก่ โรงเรียนพระโขนง ที่ผมแทบไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนนั้น ทำให้ผมเชื่อมั่นในทฤษฎีที่เด็กจะเก่งในด้านใด ไม่ว่าการเรียน การกีฬา หรือการอาชีพ ย่อมจะต้องมีพรสวรรค์อยู่ในเรื่องนั้นๆ เป็นทุนอยู่แล้ว

จากนั้นเมื่อขวนขวายฝึกเพิ่มเติมหรือเรียนเพิ่มเติมก็จะเก่งหรือเชี่ยวชาญมากยิ่งขึ้น

ผมก็เดาว่า ดร.วิษณุซึ่งเรียนเก่งอยู่แล้ว คงจะขวนขวายและช่วยตัวเองอย่างมาก ด้วยการอ่านเพิ่มเติมเรียนเพิ่มเติมจนสามารถสอบติดมหาวิทยาลัยดังของประเทศไทยได้อย่างน่าภูมิใจ และยังไปไกลถึงมหาวิทยาลัยระดับท็อปของสหรัฐฯ อย่าง เบิร์กลีย์ อีกด้วย

เนื้อที่ผมน่าจะหมดแล้ว เขียนอะไรยาวๆ มากกว่านี้คงไม่ได้แล้วล่ะ เอาเป็นว่าขอต้อนรับท่านอาจารย์จาก “เรือแป๊ะ” “เรือเหล็ก” และบ้านเลขที่ 1 ถนนพิษณุโลก มาสู่ถนนสายทั่วไปและบ้านเลขที่อะไรก็ได้ของประเทศไทยด้วยความยินดีอย่างยิ่ง

เปลี่ยนจาก “เนติบริกร” มาเป็น “อักขระบริกร” หรือ “อักษรบริกร” เขียนหนังสือไปเรื่อยๆ ให้ความรู้ให้ความสุขแก่ประชาชนชาวไทยอย่างนี้ดีแล้วครับท่านรองฯ.

“ซูม”