เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนี่เองมีข่าวฮิตที่แชร์กันเยอะมากในโลกออนไลน์อยู่ข่าวหนึ่งครับ…ได้แก่ ข่าวการปิดตำนานและย้ายร้านเครื่องดื่มแก้ร้อนในยี่ห้อหนึ่งบวกด้วยร้านลอดช่องดังร้านหนึ่งออกจากบริเวณร้านเดิมหลังจากเปิดขายมาถึงกว่า 120 ปี

นั่นก็คือร้าน “คั้นกี่ นํ้าเต้าทอง” เจ้าตำรับเครื่องดื่มสมุนไพรทั้งหวานและขมที่คนไทยรู้จักอย่างดียิ่ง เพราะเปิดขายมาตั้งแต่ ค.ศ.1901 หรือ พ.ศ.2444 เมื่อ 122 ปีก่อนโน้น

ร้านคั้นกี่เป็นร้านเล็กๆ มีนํ้าเต้าทองเหลืองวางคู่กันอยู่ 1 คู่ และมีก๊อกนํ้าอยู่ที่ส่วนล่างของนํ้าเต้าเพื่อเปิดให้นํ้าไหลลงสู่แก้ว หนึ่งเหลืองหนึ่งดำขายแก่ประชาชนที่มาอุดหนุน สีเหลืองจะมีรสหวาน ส่วนสีดำจะมีรสขม แต่ทั้งคู่มีสรรพคุณเหมือนๆ กันคือแก้ร้อนใน

สำหรับร้านที่ 2 ที่จะโดนย้ายไปด้วย ได้แก่ ร้าน ลอดช่องสิงคโปร์ ซึ่งตั้งอยู่ในร้าน สิงคโปร์โภชนา ซึ่งจะมีอาหารขายหลายอย่าง รวมทั้ง ลูกชิ้นนํ้าใสด้วย แต่มีแผงขาย “ลอดช่อง” ที่เรียกว่า “ลอดช่องสิงคโปร์” สีเขียวๆ ใส่กะทิขาวๆ อยู่ในเกร็ดนํ้าแข็งไสเป็นพระเอกชูโรง

ตามประวัติร้าน ลอดช่องสิงคโปร์ อายุน้อยกว่า “คั้นกี่” แต่ก็ยาวนานมากว่า 80 ปี ถือว่าเก่าแก่ไม่น้อยเช่นกัน

ทันทีที่มีการแชร์ข่าวนี้ในโซเชียลมีเดีย จึงมีปฏิกิริยาเกิดขึ้นมากมาย รวมทั้งเสียงบ่นที่ว่าเสียดายของเก่าและร้านเก่าๆ จึงขอตำหนิรัฐบาลที่ไม่รู้จักอนุรักษ์ของเก่าปล่อยให้ถูกรื้อถอนอยู่ซะเรื่อย ไม่เอา อย่างญี่ปุ่นเขาบ้างเลย ร้านไหนยิ่งเก่าเขาจะยิ่งอนุรักษ์ไว้ ทำให้มีร้านเก่าแก่ต่างๆ ตั้งแต่อายุ 100 ปี 200 ปี เต็มไปหมด

สำหรับผมเองเป็นแฟนเก่าของร้านที่ว่าทั้ง 2 ร้าน ดื่มกินกันมาตั้งแต่เข้า กทม. เมื่อ พ.ศ.2503 และเคยเขียนถึงทั้ง 2 ร้านหลายครั้ง

ไหนๆ เมื่อทั้ง 2 ร้านนี้กลับมาเป็นข่าวเช่นนี้ ก็ขออนุญาตเขียนถึงบ้าง และเนื่องจากรู้จักทั้ง 2 ร้านเป็นอย่างดี แถมมีตำนานเกี่ยวข้องอยู่พอสมควรคงต้องเขียนละเอียดหน่อยอาจต้องใช้เวลาถึง 2-3 วัน

ก่อนอื่นเลยก็คงต้องบอกว่าแม้จะรู้สึกเสียดายอาคารเก่าแก่แถวๆ นั้น ซึ่งจะถูกทุบเป็นอาคารใหม่สไตล์ใหม่ แต่ก็เข้าใจถึงความเปลี่ยนแปลงอันเป็นนิรันดร์ของโลก

รวมทั้งเข้าใจอุปนิสัยของนักลงทุนด้วยว่าคงอยู่นิ่งไม่ได้แน่นอนจะต้องหาเหตุปรับปรุงสถานที่ในทำเลดีๆ ให้มีมูลค่าเพิ่มสูงขึ้นอยู่ตลอดเวลา

อย่างไรก็ดี ถ้าท่านผู้อ่านได้อ่านข้อความโดยละเอียด ซึ่งทั้ง 2 ร้าน โพสต์ไว้ ทราบได้ว่าจริงๆ แล้วร้านทั้งคู่ก็มิได้ปิดกิจการแต่ประการใด

เพียงแต่เมื่อเจ้าของตึกเดิมจะมาเอาคืนเขาก็ต้องย้ายไปหาที่ใหม่และก็ยังดีที่ย้ายไปไม่ไกลนัก

ร้านลอดช่องสิงคโปร์บอกว่าแค่เดินข้ามถนนไปประมาณ 70 เมตรเท่านั้นเอง มีภาพถ่ายให้ดูในโซเชียลด้วย บอกระยะทางเสร็จสรรพ และบอกด้วยว่าร้านเก่าจะขายถึงวันที่ 6 ธันวาคมเท่านั้น ส่วนร้านใหม่จะเปิดวันที่ 15 ธันวาคม

ในส่วนของร้าน “คั้นกี่” น้ำเต้าทองแจ้งว่าจะย้ายไปไกลหน่อยแต่ก็ไม่ไกลเกินเดินจากจุดเดิมเพราะจะไปอยู่ที่วงเวียน “22 กรกฎาคม” ซึ่งไม่ห่างจากเฉลิมบุรีเท่าไรนัก

คั้นกี่ แจ้งว่าจะเปิดบริการจากน้ำเต้าในห้องเล็กๆ บรรยากาศเดิมถึงวันที่ 1 ธ.ค.เท่านั้น แฟนๆ ที่ชื่นชอบบรรยากาศเก่าๆ คงต้องรีบหน่อยละ

เนื่องจากทั้ง 2 ร้านมีที่มาไม่เหมือนกัน และมีเกร็ดปลีกย่อยในรายละเอียดที่แตกต่างกัน เข้าทำนองเรื่องใครเรื่องมัน

ตำนานร้านลอดช่องสิงคโปร์ก็สนุกไปแบบหนึ่ง โยงไปถึงการเสนอข่าวกีฬาด้วย โดยเฉพาะการตั้งฉายาให้แก่ประเทศสิงคโปร์ผิดๆ จนต้องมาเขียนอธิบายเพิ่มเติมในภายหลัง

ส่วนตำนานของยาขมนํ้าเต้าทองคั้นกี่นั้น ออกไปในทางพัฒนา “การตลาด” จากยุคเก่าสู่ยุคใหม่ ซึ่งเขาพัฒนาไปไกลมาก บริหารโดยลูกหลานที่จบปริญญาตรี ปริญญาโทจากนอกทั้งสิ้น

การ “ปิดตำนาน” จากร้านเดิมของทั้งคู่จึงอาจนำไปสู่การ “เปิดตำนานใหม่” ก็ได้นะครับ…

พรุ่งนี้โปรดติดตามตำนานลอดช่องสิงคโปร์ก่อน ส่วนมะรืนนี้ค่อยว่าถึงตำนาน “นํ้าเต้าทอง”…ก็แล้วกัน.

“ซูม”