ผมหลบไปเขียนเรื่องราวประเภทรื่นเริงบันเทิงใจชวนท่านผู้อ่านเที่ยวโน่นเที่ยวนี่ตามแนวทางของคอลัมน์วันเสาร์วันอาทิตย์ รวม 2 วันเต็มๆ เพื่อผ่อนคลายความเคร่งเครียดของท่านทั้งหลายที่ทำงานเหน็ดเหนื่อยมาทั้งสัปดาห์
ผมเคยออกความเห็นเป็นนัยๆ ไปบ้างแล้วว่า ผมเห็นด้วยกับข้อเสนอของหลายๆ ฝ่ายว่า นายกรัฐมนตรีแพทองธาร ควรลาออกหรือไม่ก็ยุบสภา ในกรณีโทรศัพท์ไปคุยกับ “อังเคิล ฮุน เซน” แล้วโดนหักหลัง ฝ่ายโน้นนำคลิปสนทนามาเผยแพร่
ผมหลบไปบันทึกเรื่องราวว่าด้วย “ความสุขแห่งชาติ” เสียหลายวันกรณีที่สาวไทยของเรา “น้องโอปอล” สุชาตา ช่วงศรี สามารถคว้ามงกุฎ “นางงามโลก” มาครองได้สำเร็จในรอบ 72 ปี นำความปลาบปลื้มเป็นล้นพ้นแก่พวกเราชาวไทย… จึงบันทึกไว้ 3 วันซ้อนๆ
เป็นอันว่าประเทศไทยของเราก็เข้าสู่ช่วงเวลาของการเลือกตั้งทั่วไปครั้งใหม่อย่างเป็นทางการเรียบร้อยแล้ว
ขณะที่ผมนั่งรถจะเข้าโรงพิมพ์เมื่อวานนี้และเปิดวิทยุคลื่น 100.5 ของ อสมท ฟังไปเรื่อยๆ นั้น ก็ต้องรีบคว้าปากกามาจดลงสมุดพกเล่มเล็กๆ ที่ผมพกติดตัวอยู่เสมอๆ แบบทันทีทันควัน
ในช่วง 4 ซ้า 5 วันที่ผ่านมานี้ ท่านผู้อ่านที่นั่งรถตระเวนไปมารอบๆ กรุงเทพมหานครคงจะเกิดคำถามขึ้นในใจเหมือนที่ผมแอบตั้งคำถามกับตัวเองเมื่อวานนี้ว่า “นี่เขายุบสภากันแล้วหรือ?”