ผมกับ ดร.วิษณุ เครืองาม รู้จักกันมานานมาก ย้อนหลังกลับไปตั้งแต่นายกฯอานันท์ ปันยารชุน เข้ามาเป็นนายกรัฐมนตรีรอบแรกประมาณ พ.ศ.2535 ซึ่งทางทำเนียบรัฐบาลได้โอนตัวท่านมาจากจุฬาลงกรณ์ให้มาดำรงตำแหน่งรองเลขาธิการก่อน
เมื่อค่ำๆ วันจันทร์ที่ผ่านมา ผมนั่งดูข่าวทีวี “ไทยรัฐนิวส์โชว์” เห็นภาพนายกฯ เศรษฐา ทวีสิน เรียกประชุม ครม.เศรษฐกิจนัดแรกแล้วก็รู้สึกมีขวัญมีกำลังใจขึ้นเยอะ
เมื่อวานนี้ผมเขียนถึงสัญชาตญาณ “มด” ที่มักจะรู้ว่าเกิดภัยธรรมชาติประเภทฝนตกฟ้าร้องน้ำท่วมได้ดีกว่าสัตว์อื่นๆ…เปรียบเทียบกับสัญชาตญาณของ “คนแก่” หรือ “ผู้อาวุโส” ซึ่งมักจะคาดการณ์เภทภัยทางการเมืองได้ดีกว่าผู้คนกลุ่มอายุอื่นๆ เช่นกัน
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาผมหยิบข่าวพาดหัวของไทยรัฐฉบับก่อนหน้านั้นมาเขียนซ้ำเพื่อให้กระทรวงการคลังกับธนาคารแห่งประเทศไทยหรือแบงก์ชาติ เข้ามานั่งพูดคุยกันอย่างเปิดอกเปิดใจด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย
ระหว่างที่ผมไปพักผ่อนแบบชิลๆ ที่บ้านกรูด อ.บางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ 3-4 วัน ดังที่ได้เรียนให้ท่านผู้อ่านได้ทราบแล้วนั้นต้องยอมรับว่าเป็นห้วงเวลาที่ผมมีความสุขอย่างแท้จริง
ผมเป็นแฟนประจำของรายการ “ข่าวเที่ยงไทยรัฐ” ของไทยรัฐทีวี ช่อง 32 โดยเฉพาะช่วงสัมภาษณ์สดทางโทรทัศน์ คุณสุภาพ คลี่ขจาย เพื่อนรุ่นน้องผม เกี่ยวกับเหตุการณ์บ้านเมืองต่างๆ
ทุกๆ ปีในขบวน “แห่เจ้าพ่อเจ้าแม่” ในเทศกาลตรุษจีนของชาวปากน้ำโพ หรือนครสวรรค์บ้านผม นอกจากขบวน “มังกรทอง” และ “สิงโต” อันลือชื่อแล้วยังมีอีกขบวนหนึ่งที่ได้รับความนิยมมากพอๆ กัน…เรียกว่าขบวน “เอ็งกอพะบู๊”
ผมเขียนถึงข่าวดีๆ ของประเทศไทยติดต่อกันมาหลายวัน แม้จะเป็นเพียงข่าวเล็กๆ แต่ก็ถือว่ามีความหมายอ่านแล้ว “ใจฟู” มีความสุขใจและมีกำลังใจที่จะเดินหน้าทำงานกันต่อไป
ผมแสดงจุดยืนมาตลอดว่า ไม่เห็นด้วยกับโครงการแจกเงินดิจิทัล 10,000 บาท ของพรรคเพื่อไทย และได้เขียนแสดงเหตุผลทั้งโดยตรงและโดยอ้อมผ่านคอลัมน์นี้ไปหลายครั้ง
ผมชำเลืองดูว่าวันที่ที่ต้นฉบับเรื่องนี้จะลงตีพิมพ์ในไทยรัฐคือ28 มีนาคม 2567 ก็ได้แต่หวังว่า ร่างพระราชบัญญัติงบประมาณประจำปี 2567 ซึ่งผ่านวาระ 2-3 ของสภาผู้แทนราษฎรไปเมื่อวันที่ 22 มี.ค. และมีกำหนดจะเสนอให้วุฒิสภาพิจารณาในวันอังคารที่ 26 มี.ค.นั้น…น่าจะผ่านการพิจารณาเรียบร้อยแล้วเช่นกัน