คลื่นมนุษย์ “สีเหลือง” “14 ปี” แห่งความทรงจำ

ก่อนเขียนต้นฉบับวันนี้ไม่นานนัก ผมนั่งเปิดดูเฟซบุ๊กไปเรื่อยๆ ตามวิสัยของมนุษย์ในยุคนี้ที่ตกเป็นทาสของโซเชียลมีเดียอย่างถอนตัวไม่ขึ้น…มีเวลาว่างเมื่อไรจะต้องหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาไถหน้าจอดูนั่นดูนี่อยู่เสมอๆ

ไถไปไถมาก็ไปเจอโพสต์ของเพื่อนรุ่นน้องรายหนึ่ง…คุณ บรรยงค์ สุวรรณผ่อง ประธานกรรมการจริยธรรมวิชาชีพสื่อ สมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์ไทย ที่ผมรู้จักสนิทสนมมาไม่ต่ำกว่า 40 ปีเข้านี่แล้ว

คุณบรรยงค์โพสต์ว่า “เมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 2563 หยิบโปโลสีเหลือง ตราสัญลักษณ์ ภปร. ที่พับเก็บไว้ออกมาแขวนรอ สวมในโอกาสวันคล้ายวันสวรรคต 13 ตุลาคม แล้วจะซักพับเก็บไว้สวมในปีต่อๆไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่”

ผมมั่นใจว่าคงไม่ใช่คุณบรรยงค์คนเดียวหรอกครับ ที่จะไปหยิบหรือไปค้นตู้ เพื่อนำเสื้อยืดสีเหลืองตราสัญลักษณ์ ภปร. ของในหลวง ร.9 มาสวมใส่ในวันนี้

แต่จะมีคนไทยอีกนับสิบๆ ล้านคนที่ได้เกิดหรือเติบโตมาในยุคสมัยของพระองค์ท่าน ต่างก็เตรียมตัวเตรียมการเอาไว้เช่นกัน

ผมเองก็เตรียมไว้แล้วเป็นเสื้อเหลืองตัวเดียวกับที่สวมในพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี เมื่อพุทธศักราช 2549 หรือเมื่อ 14 ปีที่แล้ว ที่ผมยังเก็บไว้อย่างดียิ่ง

ยังจำได้ติดตามาจนถึงทุกวันนี้ว่า ในวันเสด็จออกสีหบัญชร ณ มุขด้านทิศใต้ของพระที่นั่งอนันตสมาคมฯ นั้น คลื่นพสกนิกรชาวไทยในชุดสีเหลืองอร่ามต่างมาเฝ้าถวายพระพรชัยมงคลเนืองแน่นไปหมด ตั้งแต่ลานพระบรมรูปทรงม้าไปจนถึงถนนราชดำเนิน

มองจากภาพทางโทรทัศน์เปรียบประดุจระลอกคลื่นในท้องทะเลสีเหลืองที่ทอดยาวไกลออกไปสุดสายตา

ผมสวมเสื้อยืดสีเหลืองตัวนี้ ขณะนั่งเขียนบทความอยู่ที่โรงพิมพ์ไทยรัฐ และวางปากกาไปนั่งดูพระราชพิธีต่างๆ รวมทั้งภาพของมวลหมู่มหาชน ที่โทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจถ่ายทอดสดไปทั่วประเทศ

ผมจึงตั้งใจที่จะสวมเสื้อสีเหลืองตัวนี้อีกครั้ง ในวันนี้…วันรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ไพศาลของพระองค์ท่าน ที่พระราชทานไว้แก่ประเทศไทย และพสกนิกรชาวไทย

โดยเฉพาะโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริต่างๆ ซึ่งมีถึง 4,741 โครงการ กระจายอยู่ในทุกจังหวัดลงลึกไปถึงตำบล หมู่บ้าน

นอกจากนี้ยังมีพระราชกรณียกิจด้านศิลปวัฒนธรรม ด้านการแพทย์ ด้านการศึกษา ด้านการต่างประเทศ ฯลฯ มากมายเหลือคณานับ

ภาพพระราชกรณียกิจเมื่อครั้งเสด็จเยือนต่างประเทศในฐานะพระประมุขของประเทศไทยเพื่อเผยแพร่ประเทศเล็กๆ ดังเช่นประเทศเราให้ทั่วโลกรู้จักในช่วง พ.ศ.2502 ถึง พ.ศ.2510 ยังเป็นภาพที่พสกนิกรชาวไทยจะไม่มีวันลืมตลอดชั่วชีวิตนี้

ทุกๆ ประเทศมีประชาชนพลเมืองของเขามารับเสด็จอย่างมากมายมหาศาลรวมทั้งที่มหานครนิวยอร์ก ที่มีประชาชนชาวอเมริกันมาเฝ้าชมพระบารมีกว่า 750,000 คน เนืองแน่นไปหมดและมีการโปรยสายรุ้งรับเสด็จถวายพระองค์ท่านด้วย

ประชาชนพลเมืองในประเทศพัฒนาแล้วเหล่านี้คงมิได้ถูกเกณฑ์มาอย่างแน่นอน แต่มาต้อนรับพระองค์ท่านด้วยความประสงค์ที่จะชื่นชมพระบารมีที่ชาวต่างประเทศนั้นๆ คงจะรับรู้รับทราบเป็นอย่างดีอยู่แล้ว

ด้วยพระราชกรณียกิจ และพระจริยวัตรอันเปี่ยมล้นไปด้วยพระเมตตากรุณาต่อพสกนิกรของพระองค์ท่านทุกหมู่เหล่าที่กล่าวมาเป็นตัวอย่างเพียงบางส่วนข้างต้นนี้ ทำให้ผมมั่นใจว่า วันนี้ พสกนิกรชาวไทยทั่วประเทศจะพากันสวมเสื้อเหลืองถวายพระองค์ท่านอย่างพร้อมเพรียงกันอีกครั้งหนึ่ง

รวมทั้งจะไปร่วมพิธีต่างๆ ที่รัฐบาลจัดขึ้น ณ ท้องสนามหลวงอย่างเนืองแน่นทั้งภาคเช้าและภาคค่ำ

สำหรับผมตั้งใจไว้แล้วว่าจะขอปฏิบัติดังเช่นที่ คุณ บรรยงค์ สุวรรณผ่อง โพสต์ไว้ให้ครบถ้วน…คือเมื่อสวมเสื้อเหลือง ภปร.ในวันนี้แล้วก็จะซักและแขวนเก็บไว้อย่างทะนุถนอม

เพื่อจะนำออกมาสวมใส่อีกในปีต่อๆ ไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่… เช่นเดียวกับคุณบรรยงค์.

“ซูม”

ภปร., วันเสด็จออกสีหบัญชร, พระราชกรณียกิจ, ซูมซอกแซก