หัวหน้าทีมซอกแซกเรียนท่านผู้อ่านไว้ตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้วว่า จากสถานที่ยอดนิยมสูงสุดที่นักท่องเที่ยวแวะไป “เช็กอิน” เมื่อเดินทางไปภูเก็ตยุคนี้ รวมทั้งสิ้น 10 แห่ง 10 อันดับนั้น ทีมงานซอกแซกมีโอกาสไปเยือนเมื่อต้นเดือนเมษายนถึง 6 แห่ง กว่าครึ่งหนึ่งเลยทีเดียว

เขียนบอกกล่าวเล่าสิบไปแล้ว 2 แห่ง ได้แก่ “วัดฉลอง” หรือ “วัดไชยธาราราม” ของ “หลวงพ่อแช่ม” กับ “วัดพระผุด” หรือ “วัดพระทอง” ที่มีพระพุทธรูปเพียงครึ่งองค์ประดิษฐานไว้

เขียนถึงวัดฉลองยาวหน่อย เพราะได้เข้าไปนมัสการรูปปั้นหลวงพ่อแช่ม และเดินชมวัดอยู่นานพอสมควร–ในขณะที่ไม่สามารถเข้าไปในวัดพระผุดได้ เนื่องจากอยู่ในระหว่างทำพิธีสวดมนต์น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ทางจังหวัดตักขึ้นเพื่อร่วมในพิธีพระบรมราชาภิเษก ในหลวงรัชกาลที่ 10 จึงได้เพียงแต่นั่งรถผ่านและประนมมือไหว้จากด้านนอกเท่านั้น

สัปดาห์นี้ขอเล่าเพิ่มสถานที่ยอดนิยมของภูเก็ตอีกแห่งหนึ่งนะครับ เพราะโดยส่วนตัวหัวหน้าทีมแล้วรู้สึกทึ่งกับสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ที่เพิ่งค้นพบเมื่อไม่นานมานี้…มากกว่าสถานที่ยอดนิยมแห่งใดๆ ทั้งหมด

ได้แก่ หาดไม้ขาว น่ะครับ ชายหาดที่อยู่ด้านเหนือสุดของเกาะภูเก็ต และมีความยาวถึงเกือบๆ 10 กิโลเมตรเลียบไปกับทะเลสีเขียวมรกตอันสวยงามไม่แพ้ชายหาดอื่นๆ ของเกาะนี้

แต่จุดที่นักท่องเที่ยวให้ความสนใจมากที่สุด จะมีระยะประมาณ 200-300 เมตร ด้านหลัง สนามบินนานาชาติภูเก็ต นั่นเอง

เหตุเพราะ “รันเวย์” สำหรับเครื่องบินที่จะลงสู่สนามบินภูเก็ตจะอยู่เลยรั้วด้านริมหาดไปเพียงเล็กน้อย ทำให้เครื่องบินทุกลำจะต้องลดระดับสู่พื้นบริเวณ หาดไม้ขาว พอดิบพอดี

ส่งผลให้ผู้คนที่เดินผ่านชายหาดจะมองเห็นเครื่องบินในระยะใกล้ๆ หรือบางครั้งเมื่อไปยืนตรงเส้นทางลงจะเหมือนกับว่าเครื่องบินกำลังบินข้ามศีรษะ ซึ่งเมื่อถ่ายภาพออกมาจะดูใกล้มาก เป็นเหตุผลสำคัญที่ดึงดูดใจนักท่องเที่ยวยุคใหม่ ที่มีโทรศัพท์มือถือพร้อมสรรพอยู่แล้วนิยมไปถ่ายภาพเซลฟี่กันไว้

เข้าใจว่านักท่องเที่ยวต่างประเทศที่ชอบซอกแซกไปเดินตามชายหาดไกลๆ คงจะไปพบเข้าโดยบังเอิญ จึงมีการบอกเล่าจากปากต่อปาก และในที่สุดก็เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแบบ “อันซีน” (Unseen) แห่งใหม่ของภูเก็ต มีผู้นิยมไปนั่งรอดูเครื่องบินขึ้นลงผ่านศีรษะในระยะใกล้ๆ ที่หาดไม้ขาวจำนวนมาก ทั้งฝรั่งทั้งไทย

เนื่องจากสนามบินนานาชาติภูเก็ตเป็นสนามบินที่มีเที่ยวบินหนาแน่นเป็นอันดับ 3 ของประเทศไทยเรา เป็นรองก็แต่ สุวรรณภูมิ และดอนเมืองเท่านั้น จึงมีเครื่องบินบินขึ้นลงวันละหลายๆ เที่ยว โดยปกติจะมีเครื่องบินลงทุกๆ 20 นาที แต่ในฤดูท่องเที่ยวอาจมีเครื่องเช่าเหมาลำมาด้วย ทำให้เฉลี่ยแล้วอาจลงในทุกๆ 10 นาที ทำให้การไปนั่ง รอดูชมไม่น่าเบื่อจนเกินไป

แต่ก็มีชาวภูเก็ตที่นิยมไปดูเครื่องบินรายหนึ่งบอกกล่าวกับทีมงานซอกแซกว่า ในการลงหรือ Landing ของเครื่องบินนั้นจะขึ้นอยู่กับทิศทางลมเป็นสำคัญ

หากลมพัดตามปกติ ไม่มีการเปลี่ยนทิศใดๆ เครื่องบินก็จะบินมาลงในแนวที่นักท่องเที่ยวไปรอคอยอยู่นั้นแหละ แต่หากวันใดหรือฤดูใดเกิดภาวะลมเปลี่ยนทิศ เครื่องบินก็จะไปบินลงอีกด้านหนึ่งที่ไม่สามารถมองเห็นได้ถนัดนัก เวลาถ่ายภาพออกมาแล้วก็จะไม่สวยอย่างที่หวังไว้

สำหรับในช่วงเดือนมกราคมจนถึงเดือนเมษายน ดังที่ทีมงานซอกแซกดั้นด้นไปชะแง้ดูเครื่องบินกับเขาคราวนี้ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด เครื่องบินจะลงด้านหาดไม้ขาวตลอดทั้งวัน

ทีมงานซอกแซกเดินทางไปถึงชายหาดไม้ขาวในช่วงใกล้เที่ยง โดยใช้เส้นทางถนนเทพกระษัตรี หรือทางหลวง 402 จากตัวเมืองภูเก็ตผ่านทางเข้าสนามบินนานาชาติภูเก็ตไปสัก 5 กิโลเมตร เลี้ยวซ้ายเข้าทางที่มีป้ายบอกว่า วัดไม้ขาว ต.ไม้ขาว อ.ถลาง ให้ขับรถไปเรื่อยๆ สัก 3 กิโลเมตร แล้วเลี้ยวซ้ายอีกทีหนึ่งก่อนจะถึงวัด

จากนั้นขับตรงไปอีก 1 กิโลเมตร ให้สังเกตซอยไม้ขาว 4 ด้านขวามือขับรถไปเรื่อยๆ จะพบกับต้นสนและชายหาด ซึ่งจะมีที่จอดรถ ขนาดกว้างขวางพอสมควรอยู่ใกล้ๆ

ก่อนหน้านี้สามารถขับรถเลาะชายหาดไปอีกประมาณ 1 กิโลเมตร จนถึงบริเวณที่ยืนดูเครื่องบินได้เลย แต่เกือบปีที่ผ่านมาทางส่วนท้องถิ่นไม่อนุญาตให้ขับรถเข้า เพราะทำให้ถนนทรุดเสียหายจึงหันมาใช้วิธีให้นั่งรถตุ๊กๆ แทน โดยคิดหัวละ 25 บาท ถือเป็นการสร้างรายได้ให้แก่คนท้องถิ่นด้วย

คณะของเราลงจากรถตู้ที่จ้างเหมามาจากเมืองขึ้นรถตุ๊กๆ ไปนั่งรอที่จุดรอดูชม ซึ่งจะมีต้นสนขึ้นอยู่กลุ่มหนึ่งพอบังแดดได้ และมีชิงช้ากับตอไม้ให้นั่งแก้เมื่อยอยู่ 4-5 ตอ

แต่ถ้าจะให้ใกล้ชิดเครื่องบิน และถ่ายภาพสวยจริงๆ ต้องออกไปที่บริเวณหาดทรายหน้ารั้วด้านหลังสนามบิน ซึ่งแดดจะร้อนมากในช่วงเวลาที่คณะของเราไปเยือน–กระนั้นก็มีผู้กล้าหาญนับ 10 ราย ไปยืนตากแดดรอถ่าย “เซลฟี่” ตัวเองกับเครื่องบินยักษ์ โดยไม่กลัวแดดเผาแต่อย่างใดทั้งสิ้น

ทีมงานรออยู่ประมาณ 10 นาทีเศษ ก็มีเครื่องบินมาลงลำหนึ่ง ส่งเสียงเบาๆ มาก่อนกลางท้องฟ้าและค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นแผดก้องขณะข้ามหาดทรายและข้ามรั้วไปลงรันเวย์ที่อยู่ด้านในของสนามบิน

ยอมรับว่าเป็น Unseen จริงๆ ครับ

ท่านที่มีโอกาสไปภูเก็ตจะลองแวะไปดูด้วยตาตนเองก็เชิญนะครับ

ถ้าอ่านคำแนะนำวิธีไปหาดไม้ขาวที่หัวหน้าทีมพยายามเขียนเอาไว้ข้างต้นนี้แล้วรู้สึกงงจนไปไม่ถูกก็ลืมเสียเถอะครับ หันไปเปิด “กูเกิลแม็ป” เอาเองก็แล้วกัน

เพียงแต่ระวังไว้หน่อยยังไงๆ ก็ให้ถามชาวบ้านข้างทางไว้บ้าง เพราะบ่อยไปที่กูเกิลแม็ปมักจะพาเราไปเข้าป่าบ้างไปผิดถนนบ้าง

ระวังอย่าให้ “อากู๋” พาไปเข้าป่ายางภูเก็ตซะก็แล้วกัน เดี๋ยวจะไปไม่ถึงชายหาด “ไม้ขาว” และจะอดเซลฟี่กับเครื่องบินลำยักษ์น่ะซีครับ.

“ซูม”