เมื่อวานนี้ผมเล่าเรื่องความคืบหน้าของโครงการ “น่านแซนด์บ็อกซ์” มาจบลงที่ข้อเสนอว่าควรจะต้องค้นหา “หญ้ายา” หรือพืชที่มีสรรพคุณทางยา (ราคาแพง) มาปลูกใต้ต้นไม้ในป่าไม้เมืองน่าน เพื่อให้เกษตรกรมีรายได้ที่ค่อนข้างดี อยู่กินอย่างสมบูรณ์พูนสุข
จากสไลด์และการบรรยายสรุป ณ ห้องอาหารของ “บ้านเจ้าสัว” ตำบลผาสิงห์ อำเภอเมืองน่าน ที่คุณบัณฑูร ล่ำซำ ปลูกไว้เพื่อเป็นบ้านพัก ขณะไปปฏิบัติภารกิจที่เมืองน่าน
ผมต้องขอขอบคุณธนาคารกสิกรไทย ที่มาลงโฆษณาประชาสัมพันธ์ไว้ในหน้า 9 ของหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับเมื่อวานนี้ ทำให้ทราบว่าวันนี้ (19 เมษายน 2565) จะมีการสัมมนาที่สำคัญยิ่ง ณ จังหวัดเล็กๆ จังหวัดหนึ่งที่ภาคเหนือของประเทศไทยเรา
ผมถอดเทปคำสัมภาษณ์คุณบัณฑูร ล่ำซำ อดีตประธานกรรมการฯ และประธานบริหารธนาคารกสิกรไทยมา 2 วันแล้ว ดูเหมือนจะจบตั้งแต่เมื่อวานนี้ ด้วยการมองปัญหาและเสนอวิธีแก้พิษเศรษฐกิจจากโควิด-19 ที่ผมอยากจะเรียกว่า “บัณฑูรโมเดล” เพราะยังไม่เคย ได้ยินได้ฟังที่ไหนมาก่อน
ท่านที่ติดตามคอลัมน์นี้มาพอสมควร คงจะทราบดีว่าโครงการหนึ่งที่ผมมักจะเขียนถึงเพื่อเป็นการให้กำลังใจในการดำเนินงานได้แก่ โครงการ “รักษ์ป่าน่าน” อันเป็นโครงการในพระราชดำริของ สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เริ่มมาตั้งแต่ปี 2557 หรือก่อนหน้านั้นเล็กน้อย