ผมเขียนต้นฉบับวันนี้เมื่อประมาณบ่าย 3 โมงของวันจันทร์ที่ 8 เดือนธันวาคม พ.ศ.2568 โดยตั้งใจไว้ในตอนแรกว่า จะเขียนเชิญชวนท่านผู้อ่านให้ร่วมแรงร่วมใจกันเชียร์ทัพนักกีฬาไทยที่กำลังจะลงสู้ศึก “ซีเกมส์ 33” ที่ไทยเราขันอาสาเป็นเจ้าภาพ…ต่ออีกหนึ่งวัน แต่ต้องเปลี่ยนความตั้งใจอย่างกะทันหัน เพราะมีเหตุการณ์ “สำคัญ” ที่ก็ต้องการการร่วมแรงร่วมใจและกำลังใจจากพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศเช่นกันเกิดขึ้นโดยมิได้คาดหมายเอาไว้ล่วงหน้า นั่นก็คือ “การปะทะ” ครั้งใหม่ระหว่าง กัมพูชา กับ ไทย หลังจากที่หยุดนิ่งและเงียบหายไปนานพอสมควรจนคนไทยส่วนมากนึกว่าสถานการณ์การเผชิญหน้าระหว่าง 2 ประเทศนี้คงจะดีขึ้นที่ไหนได้… เมื่อเวลาบ่าย 3 โมงของวันอาทิตย์ที่ 7 ธันวาคมก่อนหน้านี้ 1 วัน ขณะผมนั่งฟังเพลงสลับข่าวของสถานีวิทยุคลื่นหนึ่งอย่างสบายอารมณ์ ก็มีรายงานข่าวแทรกเข้ามาว่า“ด่วน! เกิดการปะทะระหว่างทหารกัมพูชาและทหารไทยที่ภูผาเหล็ก-พลาญหินแปดก้อน จังหวัดศรีสะเกษ พื้นที่ในความดูแลของกองทัพภาคที่ 2 โดยฝ่ายเขมรเร่ิมขึ้นก่อน ส่งผลให้กำลังทหารบาดเจ็บ 2 นาย ซึ่งทางฝ่ายไทยได้ดำเนินการตอบโต้กลับไปตามกฎการปะทะแล้ว ขณะนี้เหตุการณ์ยุติลงแล้ว” ผมเลิกฟังวิทยุ…เปิดเครื่องคอม ติดตามดูรายงานสดจากช่อง