ผมเขียนถึง “การเมือง” ของประเทศไทยครั้งหลังสุด เมื่อวันพุธที่ 21 สิงหาคมที่ผ่านมา บรรยายถึงความห่วงใยและหนักใจที่เราจะได้นายกรัฐมนตรี “มือใหม่” มาดำรงตำแหน่งแทนคุณเศรษฐา ทวีสิน ที่ต้องพ้นจากตำแหน่งด้วยอุบัติเหตุทาง “จริยธรรม” ดังที่ทราบกันดีอยู่แล้ว
นับตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2566 หรือเดือนนี้เมื่อปีที่แล้วเป็นต้นมา มีการเปลี่ยนแปลงผู้นำประเทศเกิดขึ้นในลักษณะเดียวกับ “เถ้าแก่” ปั้นทายาทของตนให้ขึ้นดำรงตำแหน่งซีอีโอบริษัทถึง 3 ประเทศด้วยกันในอาเซียน
ผมขอร่วมในการส่งแรงใจไปถึงพี่น้องแรงงานไทยในอิสราเอลที่มีจำนวนร่วมๆ 3 หมื่นคน และประมาณเกือบ 5 พันคน ที่อยู่ใกล้ฉนวนกาซา หรือบริเวณตอนใต้ของอิสราเอลที่เป็นจุดเกิดเหตุใหญ่ จากการโจมตีของกลุ่มฮามาสอย่างไม่มีใครคาดคิดเมื่อวันเสาร์ที่แล้ว
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมเขียนเป็นเชิงบรรยายพฤติกรรมของผมไว้ว่า เนื่องจากเหตุการณ์บ้านเมืองตึงเครียดมาก เพราะการแบ่งความคิดออกเป็น 2 ฝัก 2 ฝ่าย ปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน
ซอกแซกสัปดาห์นี้ขอทำหน้าที่ปีละครั้งอีกเช่นเคย ในฐานะเป็นศิษย์เก่าเมืองปากน้ำโพ หรือจังหวัดนครสวรรค์ดินแดนต้นน้ำเจ้าพระยา เจ้าตำรับการจัดงาน “แห่เจ้า” สืบสานประเพณีตรุษจีนจนย่างเข้าสู่ปีที่ 105 แล้วครับ ในปี 2564 นี้