ขอบคุณ “เคหะแห่งชาติ” ระงับ “คอนโด” คลองจั่น
ท่านผู้อ่านคงจะพอจำได้เมื่อประมาณต้นๆเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ผมเขียนถึง “ฝันร้าย” ของชาวชุมชน “คลองจั่น” เขตบางกะปิ
ท่านผู้อ่านคงจะพอจำได้เมื่อประมาณต้นๆเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ผมเขียนถึง “ฝันร้าย” ของชาวชุมชน “คลองจั่น” เขตบางกะปิ
ซึ่งน่าจะสร้างความมั่นใจให้ได้อีกระดับหนึ่งว่าทุกอย่างจะไม่กระทบกระเทือนการใช้ชีวิตของทุกคนอย่างแน่นอน
เมื่อสัปดาห์ก่อนโน้นผมเขียนถึง “ทุกข์ของชุมชนคลองจั่น…ในวันที่ฝันร้ายจะมาเยือน” เอาไว้ถึง 3 วันเต็มๆ กรณีจะมีรถไฟฟ้า มาผ่านหมู่บ้านนักกีฬาคลองจั่น บริเวณถนนนวมินทร์ ย่านบางกะปิ และการเคหะแห่งชาติ
“มินิซีรีส์” ชุด “ฝันร้ายของชุมชนคลองจั่น” ของผมมาถึงตอน สุดท้ายแล้วครับ เพราะคำว่า “มินิ” ก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นเรื่องเล็กๆ เรื่องสั้นๆ เขียน 3 วัน 3 ตอนจบ จึงน่าจะพอดีๆ
เมื่อวานนี้ผมเขียนถึงโครงการ “ในฝัน” ของการเคหะแห่งชาติ ที่กลายเป็น “ฝันร้าย” ของชุมชนคลองจั่น เพราะจะมีการสร้าง “คอนโดฯ” ยักษ์ 4 แท่ง และสร้างอาคารสำนักงานการเคหะใหม่สูง 35 ชั้น เพื่อต้อนรับรถไฟฟ้าสายสีนํ้าตาล ณ หมู่บ้านชุมชนคลองจั่นด้านถนนนวมินทร์
ผมจะแว่บไปพักผ่อนกับญาติสนิทมิตรสหายกลุ่มหนึ่ง ที่จังหวัดหนึ่ง ซึ่งแม้จะไม่ไกลจากกรุงเทพมหานครมากนัก แต่ก็ ไม่มีเครื่องส่งแฟกซ์ให้ผมใช้ในการส่งต้นฉบับ…จึงต้องเขียนเรื่องแห้งๆ ทิ้งไว้สัก 2-3 วัน