ควันหลงโขน “สัตยาพาลี” จาก “พระเอก” ถึง “ตัวตลก”
ผมมีความจำเป็นจะต้องเขียนต้นฉบับวันนี้ล่วงหน้า จึงไม่กล้าเขียนถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ร้อนแรงอยู่ในขณะนี้ เพราะเกรงว่าจะไม่ทันการ ไม่ทันเวลา เพราะเปลี่ยนแปลงเร็วมาก…ขออนุญาตท่านผู้อ่านเขียนเรื่องแห้งๆ ขัดตาทัพไว้ก่อน ดังที่ปฏิบัติมาทุกครั้งเวลาจะหายไปไหนหลายๆวัน ก็พอดีนึกได้ว่าเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมเขียนซอกแซกชวนไปดูโขนศิลปาชีพฯ ในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ที่กำลังแสดงอยู่ ณ ศูนย์วัฒนธรรม แห่งประเทศไทย ปรากฏว่าเขียนเพลินจนยาวเกินไปหลายหน้า ต้องเสียเวลาตัดออกอยู่หลายนาที ตัดไปแล้วก็รู้สึกเสียดายครับ เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโขนคณะนี้และตอนนี้โดยตรง จะยกไปเขียนต่อในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้อีกก็จะเนิ่นนานเกินไป…ขออนุญาตนำมาเขียนเสียในวันนี้เลยครับ เรื่องแรกที่ผมตัดออกเป็นเรื่องเกี่ยวกับ “ผู้กำกับการแสดง” ครับ…ได้แก่ ท่านอาจารย์ รศ.ดร.ศุภชัย จันทร์สุวรรณ์ (ศิลปินแห่งชาติ) นั่นเอง ผมเชื่อว่าแฟนๆโขนแฟนๆละครกรมศิลปากรคงจะคุ้นเคยกับชื่อเสียงของท่าน “ศุภชัย จันทร์สุวรรณ์” อย่างดียิ่ง…แต่อาจมีหลายท่านที่ไม่คุ้นเคยกับอักษรย่อ “รศ.ดร.” ที่อยู่ข้างหน้าชื่อท่านที่ผมนำมาลงให้อย่างเต็มยศ ถูกต้องแล้วครับว่า ตำแหน่งทางวิชาการของท่านคือ รศ. หรือ รองศาสตราจารย์ และการศึกษาสูงสุดของท่านก็คือ “ดุษฎีบัณฑิต” หรือ ปริญญาเอก
