ข้อเขียนของผมเมื่อวานนี้บันทึกเหตุการณ์เล็กๆ ของวันเลือกตั้งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ครั้งที่ 11 เมื่อวันที่ 22 พ.ค.2565 ในสายตาของผมเอาไว้ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของเกร็ดประวัติศาสตร์ แต่ยังไม่สมบูรณ์แบบ เพราะผมต้องส่งต้นฉบับตอนบ่ายแก่ๆ ยังไม่ปิดหีบและยังไม่เริ่มนับคะแนนด้วยซ้ำไป

จึงต้องขออนุญาตมาเขียนต่อในวันนี้ เมื่อทราบอย่างชัดเจนแล้วว่าผู้สมัครที่ประชาชนชาว กทม.เลือกเป็นผู้ว่าฯ คนใหม่ของพวกเขานั้นได้แก่ คุณ ชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ซึ่งได้คะแนนเสียงไปอย่างท่วมท้นถึง 1,386,769 คะแนน ทิ้งที่ 2 อันได้แก่ คุณ สุชัชวีร์ สุวรรณสวัสดิ์ ที่ได้ 254,723 คะแนน ไปถึงล้านคะแนนกว่าๆ

ไม่เพียงแต่จะชนะผู้สมัครคนอื่นๆ ท่วมท้นเท่านั้น คะแนนของคุณชัชชาติยังสูงกว่าคะแนนที่ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร์ ทำไว้ 1,250,349 คะแนน เมื่อปี 2556 อีกด้วย

จากชัยชนะแบบถล่มทลายหรือที่เรียกกันว่า “แลนด์สไลด์” ในครั้งนี้ ทำให้มีการวิเคราะห์และวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางจากผู้สันทัด กรณีด้านการเมืองทั้งหลาย

บ้างก็มองไปว่า เป็นการสะท้อนให้เห็นถึงความเบื่อหน่ายของคนกรุงเทพฯ ที่มีต่อรัฐบาลปัจจุบัน จะเห็นได้จากคะแนนเสียงของผู้สมัคร ทั้งอิสระและสังกัดพรรคตรงข้ามกับรัฐบาล ล้วนได้คะแนนท่วมท้น

ในขณะที่ผู้สมัครจากพรรคร่วมรัฐบาลหรืออิสระที่มีความเชื่อมโยงกับรัฐบาลต่างก็ได้คะแนนที่ค่อนข้างน้อย แม้แต่พรรคเก่าแก่ที่เคยครองใจคน กทม.ซึ่งได้ที่ 2 ก็ได้เพียง 2 แสนกว่าคะแนนเท่านั้น

ยิ่งผู้สมัครที่เคยได้รับการแต่งตั้งจากรัฐบาลให้มาเป็นผู้ว่าฯก็ยิ่งได้คะแนนน้อยลงไปอีก เป็นถึงลำดับที่ 5 โน่น ฯลฯ

แต่ไม่ว่าการวิเคราะห์จะเป็นอย่างไร…จากของจริงที่เกิดขึ้นคือคุณชัชชาติได้คะแนนอย่างท่วมท้นนั้น ถือเป็นชัยชนะที่เด็ดขาด งดงาม และเป็นเรื่องที่จะต้องแสดงความยินดีเป็นประการแรก

นอกจากยินดีแล้ว เท่าที่ผมฟังถ้อยแถลงของคุณชัชชาติเพื่อส่งไปถึง พี่น้องประชาชนผ่านกองทัพผู้สื่อข่าว เมื่อทราบแน่ชัดว่าได้ชัยชนะแน่นอนแล้ว…ก็อดที่จะชื่นชมเสียมิได้

ในฐานะคนมองโลกในแง่ดี ก็อยากจะมองโลกในแง่ดีอีกครั้งหนึ่งว่า สิ่งที่คุณชัชชาติกล่าวนั้นเป็นความจริงจังและความจริงใจของท่าน

ที่ท่านยืนยันว่า ท่านเป็น ผู้สมัคร “อิสระ” อย่างแท้จริง มิได้ขึ้นกับพรรคการเมืองหนึ่งพรรคการเมืองใด

ที่ท่านยืนยันว่า ท่านเคารพในความเห็นของทุกฝ่ายและยอมรับว่าคนเราเห็นต่างกันได้แต่จะต้องไม่ขัดแย้ง และจะต้องเอาความคิดที่แตกต่างนั้นมาคุยกันและหาทางออกเพื่อส่วนรวมในที่สุดให้จงได้

ที่ท่านบอกว่า ท่านเป็นผู้ว่าฯ ของประชาชนทุกคน ทั้งที่เลือกท่านและไม่เลือกท่าน โดยจะทำเพื่อประโยชน์ของคน กทม.ทุกคน รวมทั้งจะนำสิ่งดีๆ ของผู้สมัครคนอื่นๆ มาหล่อหลอมกับนโยบายกว่า 200 ข้อ ของท่านเพื่อดำเนินงานต่อไป

ผมขอ “เชื่อ” ไว้ก่อนว่า ท่านจะทำทุกอย่างตามคำพูดที่ท่านกล่าวไว้ข้างต้น เพราะดูท่านยํ้ามาก แม้ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้นที่ออกมาวิ่งสวนลุมฯ ก็ยังกล่าวเช่นเดิมอีกหน

เอาเถอะ…ก็ไม่ผิดอะไรที่นักวิเคราะห์การเมืองจะวิเคราะห์และอ่านเกมต่างๆ…โดยเฉพาะพรรคการเมืองทุกๆ พรรค ควรจะอ่านและตีความสิ่งที่เกิดขึ้นให้ละเอียด เพื่อนำไปสู่การเตรียมตัว “เลือกตั้งทั่วไป” ที่จะยิ่งใหญ่กว่านี้ในอีกไม่นานนักในอนาคต

สำหรับผมในฐานะพลเมืองกรุงเทพฯ ธรรมดาๆ ขออนุญาตมองอย่างตื้นๆ ว่า ประชาชนของ กทม. ส่วนใหญ่ที่ไปลงคะแนนให้อย่างท่วมท้น คงไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งมากไปกว่า อยากได้คุณชัชชาติเป็นผู้ว่าฯ กทม. เพราะดูท่านเอาการเอางานมาก คงจะมาแก้ปัญหาให้ กทม.ของเราได้

คุณชัชชาติจะได้เป็นอะไรใหญ่โตกว่านี้หรือได้ทำงานใหญ่ๆ กว่านี้ ในอนาคตหรือไม่ค่อยว่ากัน…จากนี้ไปพิสูจน์ฝีมือให้เห็นซะก่อน…ถ้า กทม.ดีขึ้นจริง…โอกาสเป็น “ผู้ว่าฯ ประเทศไทย” หรือ “นายกฯ ประเทศไทย” จะอยู่แค่เอื้อมเท่านั้นเอง

ขอให้โชคดีสามารถนำพา กทม.ของเราให้เป็นเมืองในฝันอย่างที่ท่านฝันไว้ และผมเห็นด้วยหลายสิบข้อนะครับ (ว่าที่) ผู้ว่าฯ กทม. ชัชชาติ สิทธิพันธุ์.

“ซูม”