ผมมีคิวที่จะเข้ามานั่งเขียนหนังสือที่โต๊ะทำงานของผมในโรงพิมพ์ไทยรัฐสัปดาห์ละครั้ง ซึ่งเริ่มปฏิบัติมาตั้งแต่ยุคโควิด-19 ระบาดหนัก

เพื่อสนองนโยบาย “อยู่บ้าน…หยุดเชื้อเพื่อชาติ” ในช่วงเวลานั้น ตามที่รัฐบาลขอร้องให้ทุกๆ องค์กร ทุกๆ หน่วยงาน และทุกๆ บริษัทห้างร้าน “ทำงานจากบ้าน” หรือ “เวิร์ก ฟรอม โฮม” ซึ่งทางโรงพิมพ์ของเราให้ความร่วมมืออย่างดียิ่ง

จริงๆ แล้วทางโรงพิมพ์เขาบอกให้ผมอยู่บ้านทั้ง 7 วันเสียด้วยซํ้า เพราะเขียนต้นฉบับส่งแฟกซ์มาได้ทุกวันอยู่แล้ว…แต่เผอิญผมเป็นโรคติดโรงพิมพ์ ติดเพื่อนๆ ชอบทำงานหรือเขียนหนังสือแบบมีเสียงจ๊อกแจ๊ก จึงเลือกเอาไว้วันหนึ่งในแต่ละสัปดาห์เพื่อเข้ามานั่งเขียนหนังสือที่โต๊ะที่ผม “ติด” มากๆ ที่ว่า

รวมทั้งวันนี้ด้วยครับ

สาเหตุสำคัญอีกสาเหตุหนึ่งที่ผมยังชอบมาโรงพิมพ์ เพราะผมยังเป็นมนุษย์ที่ชอบอ่านหนังสือพิมพ์กระดาษอยู่…ช่วงทำงานที่บ้าน ผมบอกรับไว้เพียง 3 ฉบับเท่านั้นคือ ไทยรัฐ–เดลินิวส์–มติชน เพื่อใช้ประโยชน์ในการเช็กข่าวและข้อมูลต่างๆ

วันหนึ่งๆ จึงอ่านหนังสือพิมพ์ “กระดาษ” ได้เพียง 3 ฉบับเท่านั้น ไม่จุใจเหมือนช่วงทำงานอยู่ที่โรงพิมพ์ ซึ่งที่กองบรรณาธิการของเราจะมีหนังสือพิมพ์ (เท่าที่ยังตีพิมพ์อยู่) ให้อ่านครบทุกฉบับ

ดังนั้นสิ่งแรกที่ผมทำทันทีเมื่อมาถึงโต๊ะทำงานที่โรงพิมพ์ก็คือเดินไปหยิบแฟ้มหนังสือพิมพ์มาอ่านก่อนอะไรทั้งหมด

น่ายินดีครับที่ทุกวันนี้ยังมีหนังสือพิมพ์กระดาษ โดยเฉพาะรายวันทั่วๆ ไปให้อ่านถึง 10 ฉบับด้วยกัน

ได้แก่ ไทยรัฐ, เดลินิวส์, มติชน,ไทยโพสต์, สยามรัฐ, แนวหน้า, ข่าวสด, ผู้จัดการ, สยามกีฬา และ ข่าวหุ้นรายวัน

ทำให้คนติดหนังสือพิมพ์กระดาษอย่างผมมีความสุขอย่างยิ่งในการละเลียดอ่านจนครบทุกฉบับเวลาเข้าโรงพิมพ์

อย่างวันนี้ (พุธที่ 18 ก.ย.) ฉบับแรกที่ผมอ่านก็คือ “แนวหน้า” ครับ พาดหัวว่า “ชั่วพริบตาทะลักท่วมตัวเมือง…น้ำป่าถล่มพะเยา”…ในขณะที่ ไทยโพสต์ พาดหัวว่า “พันศักดิ์คัมแบ็ก…อดีตกุนซือแม้วนั่ง ปธ.ที่ปรึกษานายกฯ”

“สยามรัฐ” พาดหัวว่า “รอดูจังหวะเหมาะสม… ฝ่ายค้านกั๊ก ซักฟอกอิ๊งค์”…ส่วน “ข่าวสด” พาดหัวใหญ่ว่า “มติ ครม.แจก 1 หมื่น 25–30 ก.ย.”

“สยามกีฬา” พาดหัวสีแดงตัวใหญ่มากให้คนไทยดีใจสุดๆ “โต๊ะเล็กไทยลอยลำ ยำคิวบา 10–5 เข้ารอบ 16 ทีม” ส่วน “ข่าวหุ้น” หนังสือพิมพ์ของคนชอบลงทุน พาดหัวว่า “บ้านปูสปิน ออฟ BKV ระดมทุนหมื่นล้านเข้าเทรดตลาดหุ้นนิวยอร์ก”

เนื่องจากเนื้อที่มีจำกัดผมขอยกตัวอย่างพาดหัวหนังสือพิมพ์กระดาษที่ผมอ่านวันนี้พอเป็นสังเขปเพียงเท่านี้ก่อนก็แล้วกัน

ผมไม่แน่ใจว่าหนังสือพิมพ์ที่ผมได้อ่านทั้ง 10 ฉบับวันนี้จะมีจำหน่ายตามแผงหนังสือที่ไหนบ้าง เพราะหายากขึ้นทุกวันๆ

แต่ยังพอมีวางจำหน่ายใน “เซเว่น อีเลฟเว่น” (เฉพาะใน กทม.) โดยเฉพาะแถวๆ บ้านผมเซเว่น 4 แห่ง มีวาง 3 แห่ง

เผอิญเขาจะซุกไว้หลังเคาน์เตอร์ มองเห็นบ้างไม่เห็นบ้าง…ทางที่ดีช่วยเอ่ยถามพนักงานเซเว่นเสียหน่อยว่า มีหนังสือพิมพ์ขายไหม? ถ้ามีเขาก็จะตอบว่ามี และหยิบออกมาให้

ขอฝากทั้ง 10 ฉบับเอาไว้ด้วยนะครับ เจอที่ไหนช่วยซื้อที่นั่น…โดยเฉพาะผู้อาวุโสอย่างพวกเรา แม้จะไฮเทคอ่านสำนักข่าวออนไลน์ทางมือถือได้คล่องไม่แพ้หนุ่มสาว แต่ความเคยและความสุขที่ได้รับ จากแผ่นกระดาษก็ยังคงมีอยู่…และมีมากเสียด้วย

วันไหนไม่ได้อ่านก็ไม่ถึงกับ “ลงแดง” หรอกครับ แค่รู้สึก “หงุดหงิด” เหมือนชีวิตนี้ขาดอะไรไปบางอย่าง…ก็เท่านั้นเอง.

“ซูม”