เมื่อวันที่ชาวคณะกองบรรณาธิการไทยรัฐกลุ่มใหญ่ รวมพลกันไปศึกษาวิชาประวัติศาสตร์ไทยยุคสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ ณ “ศาล หลักเมือง” กรุงเทพฯ พร้อมทั้งถือโอกาสกราบไหว้ขอพรศาลหลักเมืองเพื่อความเป็นสิริมงคล ทั้งแก่พวกเราเองและแก่ประเทศไทย ดังที่หัวหน้าทีมซอกแซกเขียนไว้ถึง 2 วัน ในคอลัมน์เหะหะพาที เมื่อสัปดาห์ที่แล้วนั้น

คณะของเราไปจบกิจกรรมเจาะเวลาหาอดีต และขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์กันที่ร้านโกปี๊ “เฮี้ยะไถ่กี่” อันโด่งดังที่ ถนนพระสุเมรุผ่านฟ้า ด้วยอาหารมื้อเช้าอันสุดอร่อยประกอบด้วยโกปี๊ร้อน+กาแฟ+โอเลี้ยง+นมเย็น+สารพัดอาหารเช้า อาทิ ไข่กระทะ, ก๋วยเตี๋ยวหลอด, ติ่มซำ, โรตีแกงเขียวหวาน ฯลฯ จนอิ่มแปล้ไปตามๆกัน

ในตอนแรกหัวหน้าทีมซอกแซกตั้งใจไว้ว่าจะไม่เขียนถึง “โกปี๊” ร้านนี้เพราะเคยเขียนถึงไว้แล้วในคอลัมน์นี้แหละเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ปีกลาย หรือปี 2564 แต่เป็นที่สาขา The PARQ ย่านพระราม 4 ซึ่งมีเมนูอาหารและโกปี๊เหมือนกันเด๊ะทุกประการและอร่อยเหมือนกันเด๊ะทุกประการเช่นกัน

ยังจำได้ว่าในข้อเขียนซอกแซกชุดนั้นได้ร่ายยาวถึงที่มาที่ไปอันเป็นต้นกำเนิดของร้านกาแฟโบราณ เฮี้ยะไถ่กี่ ซึ่งปัจจุบันขยายออกมาเป็น 5 สาขา รวมทั้งที่เดอะ ปาร์ค ด้วยนั้นเอาไว้อย่างละเอียดลออ

ยังระบุไว้ด้วยซ้ำสาขาแรกเริ่มเดิมทีเมื่อ 70 ปีก่อน คือสาขาวิสุทธิกษัตริย์ ต่อมาจึงขยายไปที่ย่านเสาชิงช้าใกล้ๆ ศาลาว่าการ กทม. เป็นสาขาที่ 2 จากนั้นก็มาถึงถนนพระสุเมรุ ผ่านฟ้าเป็นสาขาที่ 3 และฯลฯ

ก็เกรงว่าหากเขียนถึงกิจกรรมอาหารเช้าของพวกเราที่เฮี้ยะไถ่กี่ เมื่อเช้าวันที่เราไปไหว้ศาลหลักเมืองนั้นด้วยจะไปซ้ำกับที่เคยเขียนไว้เดิม

จนกระทั่งกลับมาถึงโรงพิมพ์และเวลาผ่านไปได้ 2 วันก็มีพรรคพวกที่ไปด้วยเอ่ยขึ้นมาว่าที่เราแวะไปกินอาหารเช้าที่ “เฮี้ยะไถ่กี่” ครั้งนี้ ถือเป็นการกินสั่งลาร้านเลยนะครับ

เพราะอย่างช้าไม่น่าจะเกินปีนี้จะต้องรื้อถอนตึกรามร้านค้าในบริเวณนั้นทั้งหมดเพื่อจะสร้างสถานีรถไฟฟ้าสายตัดใหม่สายหนึ่งขึ้นมาแทน

หัวหน้าทีมซอกแซกรู้สึกเอะใจต้องกลับไปเข้า “เฟซบุ๊ก” ของเครือข่ายโกปี๊โบราณเจ้านี้ เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมก็พบข้อความที่เขียนไว้เมื่อวันที่ 5 กันยายนที่ผ่านมา ดังนี้

“ถนนผ่านฟ้าที่กำลังจะผ่านไป แม้ว่าย่านนี้จะเป็นย่านเมืองเก่าที่ควรค่าต่อการเก็บรักษาไว้ แต่บ้านเมืองย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เมื่อความเจริญเข้ามาก็มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ถดถอย

เช่นเดียวกับขนส่งสาธารณะ ที่กำลังจะสร้างผ่านย่านเมืองเก่าก็ตามมาด้วยการเสียสละพื้นที่ที่เป็นทั้งชีวิตของใครอีกมากมาย

เป็นการเสียสละที่ไม่มีทางเลือกอื่น และแลกมาด้วยความสูญเสียบางอย่างที่ไม่อาจหวนคืน

ประกาศอีกครั้งนะครับ โกปี๊เฮี้ยะไถ่กี่สาขา ณ ผ่านฟ้าจะเปิดให้บริการแค่ภายในปีนี้เท่านั้นนะครับ ยังไม่ทราบกำหนดการที่แน่ชัด แต่ที่แน่ๆ มีเพื่อนบ้านเริ่มทยอยเก็บของกันแล้ว หากปิดบริการเมื่อไรจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งครับ

เร็วๆ นี้คงได้บันทึกประวัติศาสตร์กันอีกหนึ่งหน้า ยังไงอย่าลืมบรรยากาศของถนนสายนี้ กันนะครับ #ก่อนที่ทุกอย่างจะเหลือเพียงภาพถ่าย มาร่วมอำลาสาขานี้กัน”

ยังไม่หมดครับ ยังไม่หมดอีกบันทึกหนึ่ง ลงวันที่ 7 กันยายน หรือถัดมาอีก 2 วัน มีข้อใหญ่ใจความดังนี้

“บันทึกไว้เป็นความทรงจำ เรื่องเล่าถึงร้าน “ภัตตาคารผ่านฟ้า” เพื่อนบ้านโกปี๊เฮี้ยะไถ่กี่ สาขา ณ ผ่านฟ้า นี่เอง

ภัตตาคารผ่านฟ้า บ้านใกล้เรือนเคียงที่ยังคงไว้ด้วยเอกลักษณ์การแขวนก้ามปูทะเลคู่กับไก่ตอน และขายอาหารจีนไหหลำ เมนูอมตะต่างๆ นานา

เป็นเวลานานกว่า 75 ปีที่ภัตตาคารผ่านฟ้าปักหลักอยู่ ณ พื้นที่ข้างร้านเรา ที่ผ่านมามีความทรงจำร่วมกันคือ เมื่อมีลูกค้ามาทานอาหารที่ร้านเขาบ้างก็จะเดินมานั่งทานน้ำและขนมต่อที่ร้านเรา

ช่างน่าใจหายที่ตึกแถวที่ร้านเราทั้ง 2 ตั้งอยู่เป็นพื้นที่ที่ถูกเลือกให้เป็นทางผ่านของขนส่งสาธารณะรถไฟฟ้าสายสีม่วงใต้ “สถานีผ่านฟ้า”

นั่นแหละครับคือเหตุผลว่าทำไมร้านเราทั้งคู่กำลังจะเป็นเพียงอดีตในเร็ววันนี้ ภัตตาคารผ่านฟ้าคงปิดตัวลง และเลิกกิจการเช่นเดียวกับ “โกปี๊เฮี้ยะไถ่กี่ สาขา ณ ผ่านฟ้า” ที่จะเลิก กิจการภายในปีนี้เท่านั้นเอง”

อ่านแล้วก็ใจหายวาบเลยยังนึกเสียดายที่ไม่มีใครคุยให้รู้มาก่อนว่า “โกปี๊” ร้านนี้จะต้องไป และร้านที่รักและคิดถึงมากอีกร้านข้างๆ กันอันได้แก่ “ภัตตาคารผ่านฟ้า” เจ้าตำรับไก่ตอนไหหลำสุดอร่อย, ก้ามปูนึ่งสุดอร่อย แม้ราคาแพงแต่เป็นไปตามเนื้อผ้า เพราะขึ้นชื่อว่าปูทะเลคงจะถูกไม่ได้หรอก…

แต่ก็ยังมีอาหารพื้นๆ ราคาไม่ถูกไม่แพงอย่าง “จับฉ่ายไหหลำ” อย่าง “ไข่พะโล้ หมูพะโล้”, “ไส้หมูทอด”, “แฮ่กึ๊น” ข้าวผัดปู …และ “ส้มโอ” ฯลฯ

ร้านนี้น่ะ 76 ปีตัวจริงเสียงจริง หัวหน้าทีมซอกแซกไปรับประทานครั้งแรกกับ “ผู้ใหญ่” ที่สภาพัฒน์ เมื่อ พ.ศ.2509 ยังจำได้ว่าอร่อยมากติดความทรงจำจนต้องตามไปรับประทานอีกหลายครั้งเมื่อมีสตางค์เองภายหลัง

โอ! ภัตตาคารผ่านฟ้า จะต้องไปด้วยหรือนี่ …เอาเถอะ โกปี๊ เฮี้ยะไถ่กี่ หากจะต้องไปเราก็เพียงคิดถึงบรรยากาศที่นี่เท่านั้นเพราะยังมี เฮี้ยะไถ่กี่ สาย 1-2-3-4-5 ไว้รองรับบริการด้วยรสชาติไม่ต่างกันอีกหลายที่

แต่ “ภัตตาคารผ่านฟ้า” นี่ซี…เราจะไปหาเมนูที่เขียนเอาไว้เมื่อตะกี้ที่ไหนมาทดแทนได้ละเนี่ย…คงต้องหาโอกาสไป “รับประทานอำลาอาลัย” ในเร็วๆ นี้อีกสักครั้งเสียละกระมัง?

“ซูม”