เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี่เอง เว็บไซต์ของ BBC ว่าด้วยเรื่องการท่องเที่ยวในเอเชีย ได้ขึ้นข่าวพาดหัวเอาไว้อย่างชวนอ่านว่า “The City that wakes up to eat at 4am”

แปลเป็นไทยได้อย่างตรงๆตัวว่า…“เมืองซึ่ง (ผู้คน) ตื่นขึ้นมารับประทานอาหารตอนตี 4”

ผมรีบคลิกทันทีเพราะอยากรู้ว่า เมืองอะไรหนอในโลกนี้ที่ผู้คนตื่นขึ้นมากินอาหารเช้ากันตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่เต็มเสียงที่ว่า

พออ่านบรรทัดแรกปุ๊บก็ยิ้มแก้มปริเลย เมื่อเมืองนี้อยู่ในประเทศไทยเรานี่เอง…ได้แก่ เมืองตรัง หรือ จังหวัดตรัง นั่นแหละครับ

นักเขียนสารคดีท่องเที่ยวของ www.bbc.com ที่ใช้ชื่อว่า Austin Bush เขียนถึงประเพณีการรับประทานอาหารตี 4 ของชาวตรังเอาไว้อย่างละเอียด

เหตุเพราะจังหวัดตรังเป็นจังหวัดที่ปลูกยางพารากันมาก คนกรีดยางต้องเข้าไปกรีดยางตอนเช้ามืด จึงตื่นตั้งแต่ตี 3 ตี 4 และต้องหาอะไรรองท้องเสียก่อนจะเข้าสวนยาง

ทำให้พ่อค้าแม่ค้าขายอาหารต้องลุกขึ้นมาปรุงอาหาร และเปิดร้านขายเพื่อสนองความต้องการของคนกรีดยางเป็นเบื้องต้น…นานๆ เข้าก็กลายเป็นการขายให้ชาวตรังอื่นๆ ด้วย

คุณ Bush เขียนถึงการย่างหมูตัวเบ้อเริ่มทั้งตัวตั้งแต่เที่ยงคืน เพื่อให้เสร็จทันออกไปขายตลาดเช้า

มีรูปถ่ายแม่ค้ากำลังสับหมูชั่งกิโลขายประกอบ 1 ภาพใหญ่ และน่าจะเป็นภาพถ่ายสดๆ ร้อนๆ ด้วย เพราะแม่ค้าทั้ง 2 คนที่เขาถ่ายมาล้วนสวมแมสก์หรือหน้ากากอนามัยอย่างมิดชิด

นอกจากหมูย่างแล้ว เขาก็เขียนถึง “ติ่มซำ” อาหารสไตล์จีนที่ปกติจะเป็นอาหารกลางวัน แต่ชาวตรังจะเอามาขายเป็นอาหารเช้า วางเรียงรายเต็มโต๊ะไปหมด

นอกจาก “ติ่มซำ” แล้วก็ยังมี ปาท่องโก๋ ซึ่งเป็นแป้งขาวๆ ฟูๆ เขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า Paa thawng ko วางเคียงคู่อยู่ด้วย

ส่วน ปาท่องโก๋ แบบที่เรารับประทานกันในกรุงเทพฯ ที่เอาแป้งจับคู่มาทอดด้วยน้ำมันจนมีสีน้ำตาลจิ้มนม หรือรับประทานกับกาแฟร้อนได้อย่างเอร็ดอร่อยนั้น คุณ Bush เรียกว่า “Cantonese-Style deep-fried dough”

หรือแป้งโดทอดสไตล์กวางตุ้ง…ซึ่งถ้าดูจากรูปถ่ายก็คือ ปาท่องโก๋ นั่นแหละ พร้อมกับสรุปว่า ของร้าน Kun Chiang Bangrak อร่อยที่สุดและขายดีที่สุด ไม่เกิน 9 โมงเช้าหมดเกลี้ยงแล้ว

ผมไปเมืองตรังหลายครั้งและเป็นแฟนอาหารเช้าเมืองตรัง ต้องไปรับประทานทุกครั้ง แต่จำชื่อร้านไม่ค่อยได้ ไม่แน่ใจว่าจะมีชื่อร้านอย่างที่ฝรั่งรายนี้เขียนแนะนำไว้หรือเปล่า

ลองเข้ากูเกิลดูปรากฏว่ามีจริงแฮะ ชื่อร้าน “กุนเชียง บางรัก” เดิมทีขายกุนเชียงแล้วเปลี่ยนมาขายชากาแฟ พร้อมด้วยติ่มซำ หมูย่าง โจ๊ก แล้วก็ปาท่องโก๋ด้วย มีแฟนๆ รีวิวให้ดาวกันเยอะไปหมด

สรุปว่าฝรั่งรายนี้แกรู้เรื่องเมืองตรังจริง เพราะนอกจากร้านกุนเชียงบางรักแล้ว ยังเอ่ยถึงอีกหลายๆ ร้าน เช่น “ตรังหมูย่าง” “พงษ์โอชา” “จีบขาว” เป็นต้น

ผมต้องขอขอบคุณ คุณ Austin Bush และ bbc.com ไว้อีกครั้งหนึ่ง ที่กรุณาเขียนถึงเรื่องดีๆ สนุกๆ ชวนมาเที่ยวชวนมากินของอร่อยในเวลาเช้าตรู่ในประเทศไทยเรา…แม้จะอยู่ไกลถึงตรัง แต่เมื่อดังไปทั่วโลกอีกหน่อยคนก็จะมาเที่ยวเองแหละ

เสียดายแกเขียนเร็วไปนิด ตอนนี้โควิดยังไม่ซา และการท่องเที่ยวยังเป็นเรื่องยากลำบาก เนื่องจากต้องมีการกักตัว 14 วัน คนยังไม่อยากเดินทาง

แต่ก็เอาเถอะ พอปีหน้าปีโน้น ใครมีวัคซีนพาสปอร์ตมาเที่ยวได้ ททท.อย่าลืมเอาข้อเขียนนี้มาเผยแพร่อีกครั้งก็ยังไม่สายเกินไป

ที่สำคัญ BBC เวลาเขียนถึงประเทศไทยระยะหลังๆ มีแต่เรื่องเดินขบวน เรื่องประท้วง อ่านแล้วต่อให้ไม่มีโควิด คนก็ไม่อยากมาเที่ยว

เมื่อเขาหันมาเขียนเรื่องท่องเที่ยวเกี่ยวกับเราได้อย่างน่าอ่าน เช่นนี้ จะไม่ขอบคุณเขาบ้างก็กระไรอยู่…ขอบคุณนะครับ bbc.com และอย่าลืมเขียนไปอีกเรื่อยๆ ล่ะ เมืองไทยของไอยังมีเรื่องน่าสนใจกว่าเรื่องเดินขบวนอีกเยอะเลยครับ.

“ซูม”