นานๆ ลมหนาวและอุณหภูมิ “ต่ำ 20” จะมาเยือนกรุงเทพมหานครสักทีหนึ่ง ขออนุญาตบันทึกไว้เป็นเกียรติ และเพื่อกันลืมสักวันนะครับ เพราะไม่แน่ใจว่าจะต้องรอไปอีกนานเท่าไร? อุณหภูมิต่ำกว่า 20 องศาเซลเซียส จึงจะหวนกลับมาสู่เมืองหลวงของประเทศไทยอีกครั้ง

ที่สำคัญอุณหภูมิ “ต่ำ 20” ที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าตรู่วันอังคารที่ 12 มกราคม ก่อนผมจะเขียนต้นฉบับวันนี้ เพียงไม่กี่ชั่วโมงนั้น เป็นอุณหภูมิที่ต่ำลงไปจนถึงเลข 17 หรือ 17 องศาเซลเซียสเลยทีเดียวว่ากันว่าเป็นอุณหภูมิต่ำสุดของ กทม. สำหรับฤดูหนาวปี 2563-2564 เมื่อนับมาถึงวันนี้

เมื่อต้นเดือนธันวาคมปี 2563 อุณหภูมิของ กทม. เคยลงไปถึง 19 องศาเซลเซียสมาแล้วหนหนึ่ง และก็วนเวียนอยู่ที่ 19-20-21 องศาเซลเซียส อยู่หลายวัน

จากนั้นก็อุ่นขึ้นจนนึกว่าจะหมดโปรโมชันแล้ว เพราะเมื่อช่วงขึ้นปีใหม่ ก็อยู่ประมาณ 20-21 องศาเซลเซียสเท่านั้นเอง

พอระลอกนี้ลงมาถึง 17 องศาเซลเซียส จึงเรียกเสียงฮือฮาจากชาว กทม. ได้ค่อนข้างสนั่นหวั่นไหว และมีการแคปหน้าจอของแอปฯ

ดินฟ้าอากาศ ที่ระบุตัวอักษรและตัวเลขว่า “Bangkok 17 องศา” แชร์ไปตามโซเชียลมีเดียต่างๆอย่างคึกคัก

อย่างไรก็ตาม คงต้องบันทึกไว้ด้วยว่า ช่วงเวลาที่อุณหภูมิ กทม. ลดลงไปที่หมายเลข 17 นั้น ยาวนานประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้นเอง

เพราะตัวเลข 17 จะขึ้นมาตอน 7 โมงเช้านิดๆ และพอ 8 โมงเช้าหน่อยๆ ก็กลายเป็นเลข 19 ซะแล้วกระโดดข้าม 18 ไปด้วยซ้ำ

ช่วงเวลาที่ว่านั้น ผมออกไปเดินที่ สวนนวมินทร์ภิรมย์ ซึ่งเป็นสวนสาธารณะขนาดกลางข้างๆ บ้านแล้วครับ…เดินบ้างนั่งพักบ้าง (ส่วนใหญ่พักซะมากกว่า) มาตั้งแต่ 6 โมงเช้าโน่นแล้ว

มีพี่น้องประชาชนมาร่วมเดินออกกำลังต้อนรับอุณหภูมิ 17 องศาเซลเซียส หลายร้อยคนละครับ แต่ค่อยๆ ทยอยกันมา

ที่สวนนี้เขาเคร่งครัดดีตั้งแต่โควิด-19 ระบาดรอบแรกเขาจะปิดประตูทุกประตูหมดเลย เหลือไว้เพียงประตูใหญ่ด้าน ถนนศรีบูรพา (ห่างบ้านผมประมาณ 40 เมตร) ที่จะเปิดตลอด กับประตูด้านเหนืออีกประตูที่จะเปิดเสริมเฉพาะช่วงเช้าๆกับเย็นๆเท่านั้น

จะมีเจ้าหน้าที่มายืนวัดอุณหภูมิตั้งแต่ตี 5 ครึ่ง อันเป็นเวลาเปิดสวนและมีแอปฯ ไทยชนะ สำหรับเช็กอินพรั่งพร้อม

ที่สำคัญเขาจะถือเป็นกฎเข้มไว้เลยว่า ทุกคนที่เข้าไปใช้บริการในสวนจะต้องสวมหน้ากากอนามัยไม่งั้นจะไม่ยอมให้ผ่านประตู

แต่ข้อเสียอย่างสำคัญของทุกสวนก็คือ เมื่อเข้าไปแล้วหรือผ่านด่านไปได้แล้ว พอถึงตอนวิ่ง บรรดานักวิ่งมักจะถอดหน้ากาก หรือหย่อนหน้ากากลงมาห้อยที่ปลายคางกันเป็นส่วนใหญ่

เพราะเชื่อในทฤษฎีที่ว่า การวิ่งโดยสวมหน้ากากจะเจอลมหายใจผสมคาร์บอนไดออกไซด์ของตนเอง ไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพตนเอง

นักวิ่งจำนวนไม่น้อย (ที่เป็นห่วงสุขภาพตนเองมากกว่าเป็นห่วงสุขภาพคนอื่นๆ) จึงวิ่งในแบบไม่สวมหน้ากากอนามัย ตามสวนสาธารณะต่างๆ ทุกแห่งในขณะนี้…จะถือว่า “การ์ดตก” หรือเปล่าก็ไม่ทราบ ขอฝากไว้เป็นข้อคิดด้วยนะครับ…

อย่าลืมว่า ตัวเลขติดเชื้อใหม่ของเรายังเกินวันละ 200 อยู่นะครับ และใน กทม.รอบใหม่นี่ก็ติดสูงถึง 456 คนเข้าไปแล้ว น้อยอยู่ซะเมื่อไรล่ะ

ครับ! ก็คงจะฝากข้อคิดความเห็นไว้พอหอมปากหอมคอแค่นี้แหละ เพราะวันนี้เป็นวันดี วันแห่งความสุข เนื่องในโอกาสอุณหภูมิ 17 องศามาเยือนกรุงเทพฯ ไม่ควรจะเขียนอะไรที่เครียดจนเกินไปนัก

สำหรับผมเองนั้น ตอนวิ่งหรือเดินในขณะมีผู้คนเยอะๆ เกิน 5 คน 10 คน จะสวมหน้ากากอนามัยตลอด แต่พอไปถึงที่ว่างๆ ของสวนไม่มีคนอยู่ในรัศมี 20 เมตร รอบๆ ตัว ผมก็แอบถอดหน้ากากอยู่เหมือนกัน

เพื่อที่จะสูดอากาศในสวนนวมินทร์ภิรมย์น่ะครับ เพราะเช้าตรู่วันที่ 12 มกราคม 2564 เป็นวันที่ชาวแขวงคลองจั่น เขตบางกะปิ น่าจะมีความสุขมากที่สุดวันหนึ่ง…นอกจากจะได้เจออุณหภูมิ 17 องศาอย่างว่าแล้ว…

แอปฯ ของกรมควบคุมมลพิษยังระบุว่า PM2.5 ของละแวกนี้ก็อยู่ที่ 17 ไมโครกรัม/ลบ.ม. เท่านั้น ซึ่งมีคำอธิบายว่า “คุณภาพอากาศดีมาก”…

ผมเลยต้องยอมเสี่ยงชีวิตสูดอากาศดีมากๆ ไปซะหลายนาที เพราะนานๆ จะเจอของดีแบบ “ทู อิน วัน” แบบนี้ซะทีนึง.

“ซูม”