เป็นอันว่าเรียบร้อยโรงเรียนแคนาดาไปแล้วนะครับ สำหรับการแข่งขันบาสเกตบอล NBA นัดชิงแชมป์ของฤดูกาล 2018-2019 เมื่อชัยชนะเด็ดขาดตกเป็นของทีมโตรอนโต แร็พเตอร์ส แห่งเมืองโตรอนโต ประเทศแคนาดา
ด้วยการพิชิตทีมเต็งหามและทีมต่อหลายขุมก่อนการแข่งขันรอบชิงอย่าง โกลเดน สเตต วอร์ริเออร์ส ไป 114-110 เมื่อสายๆ วันศุกร์ที่ 14 มิถุนายน ตามเวลาบ้านเรา ในบ้านของโกลเดน สเตต นั่นเอง ทำให้ชนะไปในเกมรวม 4-2 เกม
เมื่อวันอังคารที่แล้ว โตรอนโตไปพลาดท่าในบ้านตัวเองโดนนักรบทองคำสอยคืนมาได้ 1 เกม จากที่นำอยู่ 3-1 จึงกลายเป็นนำ 3-2 เกม ต้องมาแข่งเกม 6 ในบ้านของโกลเดน สเตต ทำให้กองเชียร์นักรบทองคำมีความหวังว่าจะเอาชนะจนสามารถตีเสมอเป็น 3-3 เกมได้ เพื่อไปสู้กันในเกมที่ 7 หรือเกมฎีกา ในบ้านของโตรอนโต ในวันจันทร์ที่ 17 มิถุนายนนี้
แต่โชคร้ายเป็นของโกลเดน สเตต เมื่อ เควิน ดูแรนท์ ซึ่งลงไปช่วยเกม 5 ได้แค่ 2 ควอเตอร์ กลับมาเจ็บอีกหน ถึงขั้นต้องผ่าตัดซ้ำหมดสิทธิ์ลงเล่นเกม 6
ในขณะที่ เคลย์ ทอมป์สัน มือทำแต้มอีกคนก็กะโผลกกะเผลกลงมาช่วยเกม 6 ได้ไม่ครบ 4 ควอเตอร์ แม้จะทำได้ถึง 30 แต้ม แต่เจ็บหัวเข่าต้องออกจากเกมในควอเตอร์ 3 เหลือ สตีเฟน เคอร์รี แบกทีมอยู่เพียงคนเดียวในช่วงเข้าด้ายเข้าเข็มท้ายๆ เกม
ปรากฏว่าวันนี้ก็ไม่ใช่วันของสตีเฟนเสียอีก เขาทำแต้มได้เพียง 21 แต้ม 3 รีบาวด์ 7 แอสซิสต์ แถมยังชู้ตแต้มเพื่อขึ้นนำตอนใกล้หมดเวลาไม่ได้ ส่งผลให้โตรอนโตเป็นฝ่ายคุมเกมไว้อยู่ แม้จะมีดราม่าใจหายใจคว่ำใน 30 วินาทีสุดท้าย แต่ความนิ่งกว่าของผู้เล่นโตรอนโต และการเก็บลูกโทษแบบไม่พลาดเลยของ คาไว เลียวนาร์ด ทำให้โตรอนโตเอาชนะไปได้อย่างสุดมัน
คาไว เลียวนาร์ด วันนี้ความจริงก็ไม่ค่อยจะดีนัก แต่ยังทำได้ 22 แต้ม 6 รีบาวด์ 3 แอสซิสต์ ในขณะที่ ปาสคาล เซียแคม กลายเป็นพระเอกทำได้ 26 แต้ม 10 รีบาวด์ 3 แอสซิสต์ ผนวกกับ ไคล์ ลอว์รี ที่ทำได้ 26 แต้ม 7 รีบาวด์ 10 แอสซิสต์ เป็นพระเอกไปอีกคน
รวมทั้ง เฟรด แวนว์ลีต หรือพ่อ “วันวลิต” ยังลุกจากม้านั่งมาโขยกได้อีก 22 แต้ม ทำให้ โตรอนโต แร็พเตอร์ส คว้าแชมป์ NBA มาครองได้เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของทีมที่ก่อตั้งเมื่อ 26 ปีที่แล้ว หลังจาก NBA ตัดสินใจขยายทีมเข้าสู่แคนาดา
จุดเปลี่ยนที่สำคัญของทีมก็คือการเทรดตัว คาไว เลียวนาร์ด มาจากซานอันโตนิโอ สเปอร์ส ในปีนี้ และทำให้ทีมแข็งแกร่งขึ้นอย่างผิดหูผิดตา
ประกอบกับผู้เล่นสำคัญอื่นๆ มาร์ค กาซอล, แดนนี กรีน, เซิร์จ อิบากา, ไคล์ ลอว์รี, ปาสคาล เซียแคม และ เฟรด แวนว์ลีต ซุปเปอร์ตัวสำรองก็เล่นได้อย่างดีเยี่ยมในรอบเพลย์ออฟ ผลัดกันขึ้นผลัดกันลงสลับกันอยู่ตลอดเวลา
ตรงข้ามกับ “นักรบทองคำ” ที่คนสำคัญอย่าง เควิน ดูแรนท์ บาดเจ็บ และสุดท้าย เคลย์ ทอมป์สัน ก็เจ็บอีก ทำให้ไม่อยู่ในสภาพพร้อมรบ เพราะสตีเฟน เคอร์รี ไม่สามารถจะแบกได้ไหว
ทำให้พลาดโอกาสที่จะได้ครองแชมป์ครั้งที่ 4 ในยุคหลังปี 2000 ไปอย่างน่าเสียดาย หลังจากได้แชมป์ปี 2015 เว้นไป 1 ปี แล้วมาได้ 2017 กับ 2018 ติดกัน ถ้าปีนี้ได้อีกจะเป็นหนที่ 4 และจะได้ชื่อว่าชนะรวด 3 ครั้งด้วย
กีฬาก็อย่างนี้แหละ มีสมหวังมีผิดหวัง มีหัวเราะมีร้องไห้…ขอแสดงความยินดีกับทีม โตรอนโต แร็พเตอร์ส และโค้ชไว้ ณ ที่นี้
รวมทั้งชาวแคนาดาด้วยไชโยโห่ร้องกันสนั่นไปเลย เพราะชัยชนะหนนี้ไม่เพียงแต่เป็นครั้งแรกของทีมเท่านั้น…ยังหักปากกาเซียนสะบั้นไปทั้งสหรัฐฯ ที่บอกว่าโกลเดน สเตต จะชนะใน 4-2 เกมบ้าง 4-1 เกมบ้าง คงต้องลงไปอยู่ในรูหลบหน้าหลบตากันเรียบร้อยแล้วล่ะ.
“จ่าแฉ่ง”