หัวเรื่องซอกแซกสัปดาห์นี้ คงต้องยาวกว่าปกติหน่อยละครับ เพราะต้องการจะให้เห็นภาพครบถ้วนตั้งแต่ต้นทางถึงปลายทางของ “ทางเดินลอยฟ้า” หรือ “สกายวอล์ก” ที่หัวหน้าทีมซอกแซกถือโอกาสไปเดินซอกแซกและไปออกกำลังด้วย เมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา

ลงจากสถานีรถไฟฟ้าบีทีเอส “สยาม” เดินทอดน่องเข้าสู่สกายวอล์กสายเก่าจากหน้า สยามพารากอน ผ่าน เซ็นทรัลเวิลด์ สู่ ราชประสงค์ ข้ามแยกไปแวะเข้า เกษร พลาซ่า หรือในชื่อใหม่ เกษร วิลเลจ ทะลุไปออกสกายวอล์กสายใหม่ R-Walk หรือ “ราชประสงค์วอล์ก” ย่ำต๊อกไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็ถึงสี่แยกประตูน้ำ ณ บริเวณห้างแฟชั่นดังระดับโลก “เดอะแพลทินัม แฟชั่นฮอลล์” อันเป็นจุดหมายปลายทาง

ก็เลยต้องตั้งชื่อซะให้ครบวงจรว่า “ทอดน่องท่องสกายวอล์ก สยาม/ราชประสงค์/ประตูน้ำ” ด้วยประการฉะนี้

ออกจากสถานีสยามด้านหน้าพารากอนเวลา 12.50 น. เดินชมตึกชมสิ่งก่อสร้างชมป้ายโฆษณา ชมและไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ 2 ฟากทาง (แทนชมนกชมไม้) ใช้เวลา 40 นาทีโดยประมาณ ไปถึงเดอะแพลทินัมเวลา 13.30 น.เป๊ะ

แอปวัดสุขภาพในมือถือหัวหน้าทีมซอกแซกระบุว่า เดินมาทั้งหมด 1,660 เมตร หรือ 3,322 ก้าว…น่าเสียดายที่เป็นมือถือรุ่นเก่ายังบอกไม่ได้ว่าเผาผลาญแคลอรีไปมากน้อยเพียงใด?

ก็น่าจะพอสมควรละครับ เพราะได้เหงื่อจนชุ่มไปทั้งตัว แม้ว่าอากาศจะไม่ร้อนเท่าไรนัก แถมลมโกรกอยู่ตลอดเวลาในช่วงที่ออกเดิน

แต่ที่ได้มากกว่าการเผาผลาญแคลอรีเห็นจะเป็นความตื่นตาตื่นใจครับ…โดยเฉพาะในช่วงที่เดินเข้า เกษร พลาซ่า ที่เขาเรียกเสียใหม่ว่า เกษร วิลเลจ แล้วไปโผล่ออก สกายวอล์ก เดินผ่าน โรงแรมอโนมา ผ่าน บิ๊กซี และอีกฟากหนึ่งก็คือ เซ็นทรัลเวิลด์ ทั้งห้าง

สำหรับเซ็นทรัลเวิลด์มีการฉายภาพโฆษณาบนจอยักษ์ (ที่ใหญ่กว่าจอ “ซีเนราม่า” สมัยก่อนหลายเท่า) อยู่ตลอด ขนาดตอนกลางวันยังดูสวยงามไม่น้อย…ถ้าเป็นกลางคืนคงจะสวยฉูดฉาด (อีกหลายๆ เท่าเช่นกัน) อย่างแน่นอน

ระหว่างทางจะมีสะพานแยกไปเข้าห้าง บิ๊กซี ให้ด้วย เป็นบิ๊กซีระดับ “ซุปเปอร์” คือใหญ่มาก และเป็นเป้าหมายหนึ่งสำหรับนักท่องเที่ยวจีนที่มักจะแวะมาช็อปที่นี่และหอบหิ้วข้าวของพะรุงพะรังตอนเดินกลับออกมา

จากบิ๊กซีเดินต่อไปอีกหน่อยจะเป็นทางเฉียง ข้ามถนนไปทางด้านเหนือของเซ็นทรัลเวิลด์แถวๆ หน้าห้าง อิเซตัน จะมีทางลงซึ่งก็คือสะพานลอยเก่านั่นเอง และ ณ จุดนั้นจะมีป้ายบอกให้ทราบถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นักท่องเที่ยวควรจะลงไปไหว้ถึง 2 แห่ง มีคำบรรยายภาษาอังกฤษพรั่งพร้อมได้แก่ ศาล “พระตรีมูรติ” (เทพแห่งความรัก) และ “พระพิฆเนศ” (เทพแห่งความสำเร็จ)

เดินต่อไปอีกนิดทางด้านซ้ายมือจะมองเห็นสวน “ปทุมวนานุรักษ์” ซึ่งใกล้เสร็จแล้ว…แม้จะไม่ใหญ่โตเท่าไรนักแต่ก็ดูสวยงามร่มรื่น สามารถจะเป็นปอดเล็กๆ อีกแห่งหนึ่งของเมืองหลวงในเวลาอันไม่นานข้างหน้า

จากสวนใหม่ไปนิดเดียวก็เข้าเขต “สี่แยกประตูนํ้า” มองเห็น สะพานเฉลิมโลก อยู่ข้างหน้า เห็นท่าเรือ คลองแสนแสบ ที่จะวิ่งไปสู่บางกะปิ อยู่ด้านขวามือ และคลองแสนแสบที่จะพุ่งไปอีกด้านสู่ผ่านฟ้าทางด้านซ้ายมือ

จากนั้น R-Walk หรือราชประสงค์สกายวอล์กก็จะพุ่งเข้าสู่ห้าง “แพลทินัม” ที่เรียกชื่อเต็มๆ ว่า แพลทินัมแฟชั่นฮอลล์ เป็นอันสิ้นสุดการเดินทอดน่องของหัวหน้าทีมซอกแซก

หัวหน้าทีมซอกแซกไม่ได้มา “แพลทินัม” สัก 4-5 ปีแล้วกระมัง …มาครั้งนี้จึงรู้สึกตื่นตาตื่นใจที่เห็นแผงร้านขายเสื้อผ้าและแฟชั่นต่างๆ เพิ่มขึ้นอีกจำนวนมาก ในขณะที่ลูกค้าทั้งชาวไทยและนักท่องเที่ยวที่ยังคงแน่นขนัดอยู่เหมือนเดิม

โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวที่พบเห็นเมื่อวันพฤหัสบดีที่แล้ว เป็นนักท่องเที่ยวอินเดียเสีย 60 เปอร์เซ็นต์ คือ เกินกว่าครึ่งหนึ่งว่างั้นเถอะ

เสน่ห์ของ “แพลทินัม” ไม่เพียงจะอยู่ในตัวอาคารที่แน่นขนัดไปด้วยร้านค้าเท่านั้น ลงมาชั้นล่างและเปิดประตูออกไปที่ฟุตปาทหน้าห้างก็มีเสน่ห์ไม่น้อยเลย

ยังมีแผงร้านค้าล่อใจอยู่อีกมาก แต่ที่สำคัญก็คือมีทั้งร้านกาแฟ สตาร์บัคส์ ประชันกับ อเมซอนคาเฟ่ ไปจนถึงไอศกรีม ซเวนเซ่นส์ ฯลฯ ซึ่งส่วนใหญ่จะมีโต๊ะเก้าอี้มาให้นั่งที่ริมฟุตปาทหน้าร้านด้วย

นั่งดื่มกาแฟไปหรือรับประทานไอศกรีมไป ดูคนเดินถนนที่เดินผ่านมาผ่านไป (จำนวนมาก) ก็เป็นความตื่นตาตื่นใจอีกรูปแบบหนึ่ง

แน่นอนหัวหน้าทีมซอกแซกชาตินิยมและเชียร์ไทย จึงตัดสินใจแวะดื่มกาแฟไทย “อเมซอน” เสียหนึ่งแก้ว ระหว่างนั่งชื่นชมบรรยากาศ ซึ่งเป็นช่วงบ่ายแดดร่ม และเริ่มมีลมหนาวที่หวนกลับมาอีกระลอก

ใครจะไปเดินทอดน่องบนสกายวอล์กย่านนี้อีกก็เชิญนะครับ สวมรองเท้าผ้าใบและหน้ากากอนามัยปิดจมูกเสียหน่อย เพื่อกันควันกันฝุ่นจิ๋วไว้บ้าง เพราะแถวๆ นั้นรถติดเยอะ

แต่วิวสวยบรรยากาศดีผู้คนขวักไขว่ มีสินค้าน่าซื้อแยะ ตั้งแต่ไฮโซ (เกษร วิลเลจ) ไปจนถึงมิดเดิลโซ ในแพลทินัม และโลโซสำหรับคนยาก 2 ตัวร้อยในตรอกซอกซอยย่านประตูน้ำเก่า

แถมยังมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้กราบไหว้เยอะเลย ตั้งแต่ท้าวมหาพรหมราชประสงค์ มาจนถึงพระตรีมูรติ และพระพิฆเนศ ฯลฯ

เป็นการทอดน่องที่หัวหน้าทีมซอกแซก ชอบและมีความสุขติดอันดับต้นๆ ของการทอดน่องที่ผ่านมาในชีวิต (รวมทั้งที่ไปเดินย่ำต๊อกต่างประเทศด้วย) เลยทีเดียวเชียว.

“ซูม”