ประชารัฐ

เสียดายคำว่า “ประชารัฐ” ไม่เป็นเช่น “แผน 8” วาดหวัง

หนังสือพิมพ์ไทยรัฐฉบับล่วงหน้าวันจันทร์ที่ 13 กันยายน พาดหัวตัวยักษ์ไว้ว่า “เด็ก พปชร. ระส่ำระสาย”

เป็นห่วงคำว่า “ประชารัฐ” จาก “ลำไม้ไผ่” สู่ “บ้องกัญชา”

ท่านผู้อ่านคงจำได้ว่า ในช่วงที่รัฐบาล “บิ๊กตู่” ยุค คสช. ได้เสนอโมเดลพัฒนาประเทศ “ไทยแลนด์ 4.0” จนทำให้ตัวเลข 4.0 โด่งดังเป็นพลุแตก จนแทบจะกลายเป็นตัวเลขสามัญประจำบ้านดังที่ผมเขียนไว้เมื่อ 2 วันที่แล้วนั้น

อนิจจา! “ประชารัฐ” ความหมายที่เปลี๊ยนไป๋

ผมเคยเขียนถึงคำว่า “ประชารัฐ” ไว้แล้วหนหนึ่ง ในคอลัมน์นี้ โดยเล่าอย่างคร่าวๆ ว่า คำนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? และนำมาใช้ในความหมายเช่นไร?

คิดถึง “ชัยอนันต์” เมื่อใด คิดถึง “ประชารัฐ” เมื่อนั้น

สัปดาห์ที่ผ่านมาประเทศไทยได้สูญเสียทรัพยากรบุคคลอันทรงคุณค่าอย่างยิ่งไปอีกท่านหนึ่ง ได้แก่ ท่านศาสตราจารย์ ดร.ชัยอนันต์ สมุทวณิช อดีตตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ อดีตสมาชิกสภาปฏิรูปด้านการเมือง อดีตนายกราชบัณฑิตยสถาน และ ฯลฯ

ไม่อยากให้ “ประชารัฐ” เป็นชื่อพรรคการเมือง

พอบิ๊กตู่ท่านยอมรับว่าท่านเป็นนักการเมือง และแสดงท่าทีว่าพร้อมที่จะเป็นนายกรัฐมนตรีคนนอกหลังการเลือกตั้งใหญ่ที่จะเกิดขึ้นตามโรดแม็ปที่กำหนดไว้