เพราะ “พลังสื่อ” ในอดีต จึงมี “สวนนวมินทร์ฯ” วันนี้
เนื่องจากข้อเขียนนี้ต้องเขียนจากความทรงจำทั้งสิ้นและด้วยวัยของผู้เขียนอาจทำให้หลายๆ อย่างที่เป็นรายละเอียดปลีกย่อยอาจผิดพลาดคลาดเคลื่อนไปบ้าง…ขออภัยล่วงหน้าไว้ด้วย
เนื่องจากข้อเขียนนี้ต้องเขียนจากความทรงจำทั้งสิ้นและด้วยวัยของผู้เขียนอาจทำให้หลายๆ อย่างที่เป็นรายละเอียดปลีกย่อยอาจผิดพลาดคลาดเคลื่อนไปบ้าง…ขออภัยล่วงหน้าไว้ด้วย
เมื่อตอนที่ชาวชุมชนคลองจั่นมาร้องทุกข์กับผม และผมก็เขียนระบายความทุกข์ให้แก่พวกเขาถึง 3 วันเต็มๆ เมื่อต้นๆ เดือนตุลาคมนั้น…ผมยังมีความหลังอีกเรื่องหนึ่งที่อยากเขียนมากๆ แต่ต้องขอขยักเอาไว้ก่อน
ท่านผู้อ่านคงจะพอจำได้เมื่อประมาณต้นๆเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ผมเขียนถึง “ฝันร้าย” ของชาวชุมชน “คลองจั่น” เขตบางกะปิ
ซึ่งน่าจะสร้างความมั่นใจให้ได้อีกระดับหนึ่งว่าทุกอย่างจะไม่กระทบกระเทือนการใช้ชีวิตของทุกคนอย่างแน่นอน
เมื่อสัปดาห์ก่อนโน้นผมเขียนถึง “ทุกข์ของชุมชนคลองจั่น…ในวันที่ฝันร้ายจะมาเยือน” เอาไว้ถึง 3 วันเต็มๆ กรณีจะมีรถไฟฟ้า มาผ่านหมู่บ้านนักกีฬาคลองจั่น บริเวณถนนนวมินทร์ ย่านบางกะปิ และการเคหะแห่งชาติ
“มินิซีรีส์” ชุด “ฝันร้ายของชุมชนคลองจั่น” ของผมมาถึงตอน สุดท้ายแล้วครับ เพราะคำว่า “มินิ” ก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นเรื่องเล็กๆ เรื่องสั้นๆ เขียน 3 วัน 3 ตอนจบ จึงน่าจะพอดีๆ
เมื่อวานนี้ผมเขียนถึงโครงการ “ในฝัน” ของการเคหะแห่งชาติ ที่กลายเป็น “ฝันร้าย” ของชุมชนคลองจั่น เพราะจะมีการสร้าง “คอนโดฯ” ยักษ์ 4 แท่ง และสร้างอาคารสำนักงานการเคหะใหม่สูง 35 ชั้น เพื่อต้อนรับรถไฟฟ้าสายสีนํ้าตาล ณ หมู่บ้านชุมชนคลองจั่นด้านถนนนวมินทร์
เมื่อฉบับวันจันทร์ที่ผ่านมา หน้าเศรษฐกิจของหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ได้ลงตีพิมพ์แผนที่แผ่นยักษ์ 1 หน้าไทยรัฐเต็มๆให้เห็นถึงเครือข่ายรถไฟฟ้าทั้ง 9 สายของกรุงเทพมหานคร พร้อมรายงานให้ทราบถึงความคืบหน้าของการก่อสร้างโดยสังเขป