ผมเป็นคนไทยรุ่นเก่าที่เวลามีความสุข ความสมหวัง หรือความพึงพอใจอะไรสักอย่างหนึ่งแล้วก็จะพิรี้พิไร หลงใหลได้ปลื้ม จับกลุ่มคุยกันถึงความสุขความสมหวังนั้นติดต่อกันหลายๆ วัน

บางเรื่องบางเหตุการณ์เราจะคุยกันเป็นเดือนๆ เลยด้วยซ้ำ

ไม่เหมือนคนรุ่นใหม่ยุคนี้ที่มักจะใจร้อน สุขเร็วแต่ก็จบเร็ว สุขแป๊บเดียว ดื่มด่ำหน่อยเดียว บางเรื่องแค่ข้ามคืนก็ลืมความสุขนั้นเสียแล้ว

หันไปแสวงหาความสุขใหม่ๆ คุยกันถึงความสุขเรื่องใหม่…และบางครั้งก็ไม่ใช่ความสุข แต่เป็นความตื่นเต้น ความท้าทาย ฯลฯ ที่ผู้คนยุคนี้ซึ่งถูกกระตุ้นโดยระบบสื่อสารทันสมัย หรือโซเชียลมีเดียต่างๆ ให้อยากได้ของใหม่ๆ สิ่งใหม่ๆ เหตุการณ์ใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลา

จึงไม่แปลกอะไรที่ผู้คนรุ่นใหม่ๆ จะก้าวข้ามเรื่องความสุข ความสำเร็จของเอเปกกันไปเรียบร้อย

หันไปสนใจเรื่องฟุตบอลโลกบ้าง เรื่องการเมืองทั้งของโลกและของบ้านเราบ้างทดแทนอย่างรวดเร็ว

เรื่องฟุตบอลโลกก็ไม่ว่ากัน เพราะเป็นความสุขอีกอย่างหนึ่งที่สมควรเสพ แต่เรื่องการเมืองนี่สิจะรีบร้อนไปถึงไหนหนอ

จะมีก็แค่คนรุ่นเก่ากลุ่มหนึ่งเท่านั้นที่ยังมีความสุขอยู่กับ APEC ด้วยการแชร์ภาพเบื้องหน้าเบื้องหลัง ผู้นำหลายๆ ท่านที่แวะไปดูมวย ไปไหว้พระ ไปนมัสการสมเด็จพระสังฆราช ไปเดินตลาด อ.ต.ก. หรือชื่นชมอาหารไทย ฯลฯ กันอยู่

ซึ่งในกลุ่มที่ว่านี้…มีผมอยู่ด้วยครับที่ยังแชร์ภาพข้างต้นอยู่ในกลุ่มไลน์ของพวกเรา…อย่างมีความสุข

รวมทั้งข้อเขียนวันนี้ด้วยครับที่ต้องขออนุญาตเขียนถึงควันหลงของการจัดงานอันยิ่งใหญ่ที่ว่านี้…อีกสักวัน

ว่าด้วยเรื่องของ “ภาพชุด” ที่ลงตีพิมพ์ในหน้า 20 ของ ไทยรัฐ ฉบับวันพุธ (ล่วงหน้า) ที่ผ่านมา และพาดหัวว่า “สีสันวิจิตรเจ้าพระยา-หนุนท่องเที่ยว” ซึ่งเป็นผลพวงจากการจัดประชุมเอเปกโดยตรงนั่นแหละครับ

ภาพที่โดดเด่นมากและชวนใจให้ผมก้มลงดูหลายสิบครั้งโดยไม่เบื่อเลย ยิ่งดูก็ยิ่งชื่นชม…ยิ่งมีความสุขและภูมิใจเหลือเกินที่เกิดมาในแผ่นดินนี้ ก็คือภาพการแสดงแสงสีเสียงจาก “สะพานพุทธ” นั่นเอง

ตากล้อง ไทยรัฐ ไปยืนทางฝั่งไหนของแม่นํ้าเจ้าพระยาก็ไม่รู้จับภาพให้เห็นพระบรมมหาราชวัง และวัดพระศรีรัตนศาสดาราม และวัดพระเชตุพนฯ ที่ประดับไฟสีเหลืองอร่ามอยู่ข้างหน้า แล้วมีพลุไฟพุ่งขึ้นจาก สะพานพุทธ ราว 5 พุ่มยักษ์ด้วยกันอยู่ถัดวัดไป

ในขณะที่ด้านหลังสุดจะเป็นตึกระฟ้าหลายสิบตึกอยู่ใกล้บ้างไกลบ้าง มีแสงแต่พองามช่วยขับเน้นความงดงาม ทั้งจากพระบรมมหาราชวัง และพลุไฟที่สะพานพุทธให้โดดเด่นยิ่งขึ้น

สะท้อนให้เห็นถึงเอกลักษณ์ของประเทศไทยเราที่ผสมผสาน “อดีต ปัจจุบัน และอนาคต” ไว้ด้วยกันอย่างแนบแน่น

จาก อดีต อันรํ่ารวยด้วย ศิลปวัฒนธรรม ที่สะท้อนผ่านพระบรม มหาราชวัง และวัดวาอารามในภาพนี้ เราสามารถเชื่อมกับ ปัจจุบัน คือ ความทันสมัยต่างๆ ผ่านตึกรามอันสูงเสียดฟ้าที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก

ส่วน อนาคต ก็คือ ลำแสง และแสงแห่งพลุไฟต่างๆ อันหมายถึงความรุ่งเรืองทั้งหลายทั้งปวงที่รอเราอยู่

เห็นภาพนี้แล้วผมถึงได้เกิดความพิรี้พิไรอยากพูดถึงความสุข ความสำเร็จของ APEC 2022 ขึ้นมาอีก…พร้อมกับขอ “เบรก” นักการเมืองทั้งหลาย (ซึ่งก็รวมทั้งบิ๊กตู่บิ๊กป้อมที่ร่วมกันจัดเอเปกมานั่นแหละ มีข่าวว่าจะแยกทางกันซะแล้ว)

จะรีบร้อนราวกับวัยรุ่นไปถึงไหนกันล่ะ 2 ลุงเอ๊ย?

“ซูม”