บันทึกวันเลือกตั้ง “ผู้ว่าฯ” ความสุขเล็กๆของ “คน กทม.”

ผมนั่งเขียนต้นฉบับสำหรับวันนี้ในช่วงบ่ายแก่ๆ ของวันอาทิตย์ที่ 22 พฤษภาคมครับ ยังเหลือเวลาอีกสัก 2 ชั่วโมงเห็นจะได้ ก่อนที่ จะ “ปิดหีบ” การเลือกตั้งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ในเวลา 17.00 น.

จะเขียนเรื่องอื่นใดก็คงไม่มีแก่จิตแก่ใจจะเขียนละครับ เพราะยังอิ่มเอมกับบรรยากาศที่ตัวผมเองไปหย่อนบัตรเมื่อตอนเช้า หลังเปิดหีบเพียง 10 นาทีเศษๆ อยู่จนถึงบัดนี้

เห็นผู้เห็นคนที่แห่กันมาแต่เช้าแถวๆ เขตเลือกตั้งใกล้บ้านผม รวมทั้งเขตอื่นๆ ทั่ว กทม. จากการรายงานข่าวเป็นช่วงๆ ของโทรทัศน์ช่องต่างๆ… ก็รู้สึกปลาบปลื้มและมีความสุขกับบรรยากาศของระบอบประชาธิปไตยตามประสาคนที่มีประชาธิปไตยอยู่ในหัวใจ…ว่างั้นเถอะครับ

ผมเชื่อว่าคนไทยทุกคนจะมีความสุขในทุกๆ ครั้งในการหย่อนบัตรเลือกตั้ง ไม่ว่าจะเป็นการเลือกตั้งผู้แทนราษฎร ซึ่งเป็นการเลือกตั้งระดับชาติ และมีผลไปถึงการชี้ขาดว่าจะได้ใครมาบริหารประเทศชาติ…หรือการเลือกตั้งระดับท้องถิ่นที่จะได้ผู้บริหารมาบริหารท้องถิ่นของเรา

สำหรับผมที่ตัดสินใจไปออกเสียงตั้งแต่เปิดหีบแรกๆ ก็เพราะได้รับแจ้งมาว่า มีการย้ายคูหาเลือกตั้งสำหรับหมู่บ้านและชุมชนที่ผมอยู่อาศัย จากสถานที่เดิมบริเวณที่จอดรถ การเคหะแห่งชาติ ถนนนวมินทร์ฯ ไปไว้ที่สวนสาธารณะด้านหลังที่เรียกกันว่า สวนพฤกษชาติคลองจั่น

ปกติแล้วเป็นสวนสาธารณะในสังกัดเขตบางกะปิ ที่ผมไปเดินออกกำลังเป็นประจำมาตลอดเวลากว่า 40 ปีที่อพยพมาเป็นราษฎรของเขตนี้ เพราะอยู่ห่างจากบ้านผมแค่ 800 เมตรเท่านั้น

แต่ต้องมาห่างเหินไปเสีย 2 ปีเต็มๆ ในช่วงโควิด-19 ระบาด ทำให้มีการปิดสวนเป็นช่วงๆ ผมก็เลยต้องเปลี่ยนไปเดินที่อื่นแทน

การจะได้กลับไปเลือกตั้งในสวนสาธารณะที่ผมเคยเดินด้วยความคุ้นเคยและอบอุ่นอีกครั้งหนึ่ง จึงเป็นอะไรที่ผมรอคอย…และตั้งใจจะไปหย่อนบัตรแต่เช้า เพื่อใช้เวลาที่เหลือเดินออกกำลังไปรอบๆ สวนเป็นของแถม

ก็ปรากฏว่า เมื่อไปถึงหน้าคูหาเวลา 8 นาฬิกา 5 นาที โดยประมาณนั้น มีผู้คนไปเข้าแถวรอหย่อนบัตรอยู่แล้วยาวเหยียด และสอบถามได้ความว่า มารอกันก่อน 8 โมงด้วยซ้ำไป

หลังจากหย่อนบัตรแล้วผมก็ออกไปเดินรอบๆ สวนสาธารณะเสีย 2 รอบ เพื่อออกกำลังตามที่ตั้งใจไว้ โดยก่อนกลับบ้านก็ชะเง้อชะแง้มองไปที่คูหาเลือกตั้งอีกหนหนึ่งพบว่า ผู้คนยังหลั่งไหลมาใช้สิทธิไม่ขาดสาย

รู้สึกว่าจะคึกคักกว่าเมื่อตอนเลือกตั้งทั่วไป เดือนมีนาคม 2562 หรือเมื่อ 3 ปีเศษๆ ที่ผ่านมาเสียอีกด้วยซ้ำ…ซึ่งก็อาจเป็นเพราะว่าคน กทม.รอการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม.มานานมากเหมือนอั้นๆ อะไรอยู่

ท่านผู้อ่านคงจำได้เลือกตั้งผู้ว่า กทม.หนล่าสุดคือ เมื่อเดือนมีนาคม 2556 เป็นเวลา 9 ปีกว่าๆ มาแล้ว ถือเป็นการเลือกตั้งที่ตื่นเต้นและสูสีมากยังอยู่ในความทรงจำของชาว กทม.มาจนถึงวันนี้ หลังจาก ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร สามารถพลิกล็อกเอาชนะ พล.ต.อ.พงศพัศ พงษ์เจริญ ไปด้วยคะแนน 1 ล้าน 2 แสนเศษ ต่อ 1 ล้านเศษๆ อย่างสุดตื่นเต้น

กลับถึงบ้านผมรีบเปิดดูโทรทัศน์รายงานข่าวเกี่ยวกับการเลือกตั้ง ตามเขตต่างๆ ทั้ง กทม.ทำให้ทราบว่า ประชาชนออกมาใช้สิทธิใช้เสียง อย่างคึกคักเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะนักการเมืองดังๆ ดารา นักร้องดังๆ ต่างก็มาลงคะแนนกันอย่างพร้อมเพรียง

ครับ! บันทึกข้างต้นนี้คือ บรรดาความเคลื่อนไหวต่างๆ ที่เกิดขึ้น ตั้งแต่เช้าตรู่ของวันเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม.ที่ผ่านมา ซึ่งยังขาดส่วนสำคัญที่สุดอยู่เพียงส่วนเดียวเท่านั้นคือ ผลการเลือกตั้งว่า ในที่สุดแล้ว ใครคือผู้ชนะ?

แต่กว่าต้นฉบับของผมจะได้ลงตีพิมพ์ ผลคงออกมาเรียบร้อยแล้ว

ไม่ว่าผู้ชนะจะเป็นใคร? และใช่คนที่ผมลงคะแนนให้หรือไม่ก็ตาม เมื่อประชาชนชาว กทม.ส่วนใหญ่เลือกท่านมาตามกฎกติกาของระบอบประชาธิปไตย ผมก็ขอแสดงความยินดีและขอต้อนรับท่านเข้าสู่ตำแหน่งอันทรงเกียรติด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง

พร้อมกับขอฝากไว้ด้วยว่า อย่าลืมบริหารและพัฒนา กทม.ไปตามนโยบายที่ท่านหาเสียงไว้ด้วยนะครับ ห้ามบิดเบี้ยวหรือแกล้งเป็นโรค “อัลไซเมอร์” หลงๆ ลืมๆ โดยเด็ดขาด

แฮ่ม ยุคนี้เป็นยุคไฮเทค ประชาชนเขาอัดคลิป อัดเทป เอาไว้หมดแล้วล่ะ ใครไม่ทำตามสัญญาโดนปล่อยคลิปประจานละก็…จะมาต่อว่า ว่าทำไม “ปู่ซูม” ไม่เตือนไม่ได้เชียวนา.

“ซูม”

ข่าว, เลือกตั้ง, ผู้ว่า, กทม, ซูมซอกแซก