“Wonder Park สวนสนุกสุดอัศจรรย์” จากจินตนาการของเด็กหญิงจูนที่กลายเป็นจริง “คุณแม่” ให้ 10 คะแนนเลยค่ะ เพราะก่อนที่จะไปดูคาดว่าจะเป็นแอนิเมชั่นเด็กๆ สนุกสนานตามวัย แต่พอได้ไปดูแล้วภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องนี้มีเนื้อหาดีมากมายแทรกอยู่ จนต้องรีบบอกต่อในทันที
“จูน” เป็นเด็กหญิงวัย 5 ขวบที่มีความสนิทสนมกับคุณแม่เป็นพิเศษ เธอและคุณแม่มักพูดคุยกันเรื่องการสร้างสวนสนุก จูนสร้างตัวละครหลักในสวนสนุกขึ้นมาโดยมี “พีนัท” ลิงผู้มีปากกาวิเศษที่สามารถเนรมิตสร้างอะไรก็ได้ขึ้นมาใน wonderland แต่พีนัทจะไม่มีแรงบันดาลใจเลยถ้าไม่ได้ยินเสียงกระซิบจากจูน
WONDER PARK
ความครีเอทีฟในการสร้างเครื่องเล่นของจูนก็เป็นสิ่งที่น่าทึ่ง อาทิ เครื่องเล่นไร้น้ำหนัก ม้าหมุนปลาบินได้ และสไลเดอร์หลอดฟาง เป็นต้น เธอไม่เพียงแค่คิด เธอและผองเพื่อนลงมือสร้างสวนสนุกจริงขึ้นมาโดยใช้พื้นที่สวนหลังบ้านในหมู่บ้าน แต่ระหว่างทดลองเล่นก็เกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดขึ้น การสร้างสวนสนุกนอกบ้านก่อเหตุเดือดร้อนแก่เพื่อนบ้าน ทำให้พ่อของเธอต้องจ่ายเงินชดใช้ผู้เสียหายเป็นจำนวนมาก
ซึ่งจูนก็สำนึกผิด ขอโทษ และเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้น พ่อแม่ของเธอก็เข้าใจดี ให้อภัย ไม่มีการทำโทษ หรือตอกย้ำความผิดครั้งนี้ แต่ครอบครัวของเธออาศัยความเข้าใจ ให้กำลังใจ และแนะนำแนวทางการแก้ปัญหาได้อย่างยอดเยี่ยม เลยชวนกันสร้างสวนสนุกในบ้านกันตามแบบฉบับที่จูนต้องการ
แต่แล้วแม่ของจูนก็ป่วยหนักจนต้องจากบ้านไปรักษาตัว เธอจึงอาศัยอยู่กับพ่อแค่ 2 คน แรงบันดาลใจต่างๆ ก็เริ่มถดถอย จนเลิกล้มความคิดในการสร้างสวนสนุกในที่สุด
ช่วงปิดภาคเรียนฤดูร้อนพ่อจึงส่งจูนไปที่ค่ายคณิตศาสตร์ เพื่อหวังให้ลูกไม่อยู่ในอาการซึมเศร้าอย่างที่เป็น แต่จูนเป็นห่วงพ่อของเธอมาก เธอเลยหนีค่ายเพื่อกลับไปดูแลพ่อ ซึ่งระหว่างทางเธอก็พบเรื่องมหัศจรรย์มากมาย
จูนค้นพบสวนสนุกร้างที่เธอสร้างขึ้นในจินตนาการ เจอทั้งพีนัทและเดอะแก๊งค์ตัวละครที่เธอสร้างขึ้น ทุกคนก็ช่วยหาทางทำให้สวนสนุกมีชีวิตอีกครั้งจนสำเร็จ ซึ่งทางออกของเธอคือการฮึดสู้กับความกลัวภายในใจนั่นเอง
ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปนั้น “คุณแม่” อยากให้ไปดูกันเอาในโรงภาพยนตร์นะคะ บอกได้เลยว่าเนื้อหาของหนังเรื่องนี้ดีมากๆ มีหลากหลายอารมณ์ ทั้งสนุกสนานเรียกเสียงหัวเราะ ไปจนถึงซีนอารมณ์
ส่วนเรื่องคอมพิวเตอร์กราฟฟิกก็เนียนมากๆ ตัวละครก็น่ารักทุกตัว
อยากให้พ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูงพาลูกๆ หลานๆ ไปดู เพื่อที่จะได้ “แรงบันดาลใจ” ที่มีอยู่ในภาพยนตร์เรื่องนี้
และที่สำคัญภาพยนตร์แอนิเมชั่นเรื่องนี้เรียก “น้ำตา” ให้กับผู้ชมไม่ว่าจะเป็นเด็กน้อยหรือเด็กโข่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ เรื่องราวของความรักระหว่างแม่กับลูก “คุณแม่” ขอบอกเลยว่าไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้เลยจริงๆ เพราะ “แม่คือโลกใบแรกของลูกๆ ทุกๆ คน”
คุณแม่ออนเซน