ท่านที่ติดตามข่าวสารการเมืองโลก โดยเฉพาะการเมืองสหรัฐฯที่จะมีผลกระทบต่อโลกอย่างกว้างขวาง คงจะทราบแล้วว่า คุณ โดนัลด์ ทรัมป์ ประธานาธิบดีคนปัจจุบัน หรือ “แชมป์เก่า” ได้ประกาศรับการเสนอให้ท่านเป็นตัวแทนของพรรครีพับลิกัน เพื่อลงสนามป้องกันตำแหน่งอีกหนึ่งสมัย

ในการประชุมใหญ่ หรือที่คนอเมริกันเรียกกันว่า Convention ของพรรควันสุดท้ายเมื่อ 27 สิงหาคมที่ผ่านมา โดยจะจับคู่กับรองประธานาธิบดี ไมค์ เพนซ์ ต่อไปตามเดิม

สำหรับพรรคเดโมแครต ซึ่งเป็นพรรคคู่แข่งนั้นได้ลงมติเลือก โจ ไบเดน ซึ่งจะลงสมัครคู่กับสุภาพสตรีลูกครึ่งผิวสีผสมเอเชีย กมลา แฮร์ริส ไปตั้งแต่การประชุมใหญ่พรรคเมื่อต้นเดือนสิงหาคม

จริงๆ แล้ว ในการเลือกตั้งสหรัฐฯ ยังมีผู้สมัครอิสระอื่นๆ อีกหลายคนเข้าร่วมลงสนามแข่งขันด้วย แต่ก็เป็นไปในแบบของ “ไม้ประดับ” เท่านั้น…ดังนั้น ความสนใจทั้งของคนอเมริกันและชาวโลกจึงอยู่ที่ตัวแทนของ 2 พรรคใหญ่เป็นหลัก

จากนี้ไปก็ถือว่าเสียงนกหวีด หรือเสียงระฆังเริ่มการแข่งขันได้ดังขึ้นมาแล้ว อันเป็นสัญญาณว่าทั้ง 2 ฝ่ายจะเริ่มลุยหาเสียงกันอย่างหนัก เพื่อเอาชนะใจคนอเมริกันตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป

เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่งที่การประชุมใหญ่ของทั้ง 2 พรรคในการเลือกตั้งครั้งนี้ไม่สามารถที่จะดำเนินการได้อย่างเต็มที่เหมือนในอดีต

เพราะเจอพิษโควิด-19 เข้า ทำให้ต้องจัดประชุมในสถานที่เล็กๆ แคบๆ มีผู้เกี่ยวข้องเฉพาะที่จำเป็นเท่านั้น

การปราศรัยของนักการเมืองอาวุโสของพรรค รวมทั้งการประกาศยอมรับเป็นตัวแทนพรรคอย่างเป็นทางการของผู้สมัคร ก็ใช้วิธีพูดผ่านวิดีโอไลฟ์สดมาจากบ้านใครบ้านเขา มิใช่มายืนปราศรัยต่อหน้าสมาชิกพรรคหลายๆหมื่นคนในยิมเนเซียม หรือศูนย์การประชุมขนาดยักษ์อันเป็นสถานที่ประชุมพรรคเช่นที่ผ่านๆ มา

แม้แต่ประธานาธิบดีทรัมป์ก็ใช้สนามหญ้าทำเนียบขาวเป็นที่แถลงตอบรับผ่านไลฟ์วิดีโอเช่นกัน

สำหรับผมโดยส่วนตัวแล้ว รู้สึกเสียดายมากที่มิได้เห็น มิได้ชมการประชุมใหญ่ของทั้ง 2 พรรคในการเลือกตั้งครั้งนี้ เพราะถ้าจะว่าไปแล้ว การเลือกตั้งสหรัฐฯนี่แหละ ที่มีส่วนสำคัญที่ทำให้ผม “แจ้งเกิด” ได้เป็นนักเขียนและนักข่าวตราบเท่าทุกวันนี้

ผมจำได้เป็นอย่างดีว่า ในปี 1968 หรือ 2511 ที่ผมไปเรียนต่อที่สหรัฐฯนั้น ตรงกับการเลือกตั้งประธานาธิบดีพอดิบพอดี และคู่ชิงในปีดังกล่าวได้แก่ คุณ ริชาร์ด นิกสัน กับคุณ ฮูเบิร์ต ฮัมฟรีย์ ซึ่งจบลงโดยชัยชนะเป็นของคุณนิกสันแห่งพรรครีพับลิกันอย่างขาดลอย

แต่กว่าจะชนะทั้ง 2 ฝ่ายได้ขับเคี่ยวกันอย่างสุดมัน ผ่านการปราศรัย ผ่านการหาเสียง และมีการนำมาออกรายการทีวี ทั้งในภาคข่าวและถ่ายทอดสดเป็นบางครั้งอยู่ตลอด

ผมก็เขียนเรื่องราวเหล่านี้ส่งมาลงหนังสือพิมพ์ พิมพ์ไทย ตั้งชื่อ “รายงาน” ชุดนี้ว่า…สารคดี “การเมืองตู้” จาก USA เพราะส่วนใหญ่จะหยิบมาจากจอโทรทัศน์สหรัฐฯ ผสมรายงานสดที่มีการยกทีมมาหาเสียงในรัฐผมบ้างเป็นบางครั้ง

เขียนกันด้วยสำนวนสนุกๆ เหมือนรายงานข่าวชกมวยของผู้สื่อข่าวกีฬา ปรากฏว่า มีแฟนๆ ติดใจเลยได้แจ้งเกิดตั้งแต่ พ.ศ.นั้น

แต่ก็ต้องยอมรับว่า การเมืองสหรัฐฯยุคนั้นสนุกจริงๆ การหาเสียงเป็นไปอย่างสร้างสรรค์ และมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมากมาย ทำให้คนเขียนรู้สึกสนุกไปด้วย ไม่เหมือนสมัยนี้ที่การเมืองสหรัฐฯ กลับถอยหลังเข้าคลอง ไม่ทราบจดจำไปจากประเทศด้อยพัฒนาประเทศใด

หาเสียงแบบด่าทอโจมตี ขุดคุ้ย ยกตนข่มท่าน หาทางทำลายล้างทุกรูปแบบ ทำให้ผมหมดสนุกแทบไม่อยากเขียนถึงเท่าไรนักแต่ปีนี้ยังไงก็ต้องเขียนบ้างละครับ เพราะไม่อยากจะเห็นคุณทรัมป์ได้เป็นประธานาธิบดีต่อ…เลยต้องเขียนบ่อยหน่อย เผื่อว่าจะเป็นการ SHANK แกได้บ้าง (แฮ่ม! จะใช้คำว่า “แช่ง” ก็แรงไป เลยใช้ภาษากอล์ฟ “แชงก์” ที่แปลว่าตีโดนไม่เต็มลูก หรือตีเฉี่ยวๆ ลูกแทน)

ตอนนี้โพลทุกโพลบอกว่าคุณไบเดนเป็นต่อราวๆ 50-42 เปอร์เซ็นต์ แต่คุณทรัมป์ก็ชักมาแรงเรื่อยๆ ต้องหาเหตุ SHANK แกบ่อยๆ ครับ คุณไบเดนจะได้ชนะขาดลอย.

“ซูม”