สายแรกเรียกว่า โครงการรถไฟฟ้าสายสีส้ม (ตะวันออก) ช่วงศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย มีนบุรี ซึ่งจะผ่านมาใกล้ๆหมู่บ้านผม ชนิดนั่งรถเมล์ข้ามคลองแสนแสบไปสัก 2 ป้ายเห็นจะได้

สายสองเรียกกันว่าสายสีเหลือง เป็นโมโนเรล ไปจากแยกรัชดาลาดพร้าว ไปตลอดถนนลาดพร้าวถึงตลาดบางกะปิแล้ว หันหัวข้ามคลองแสนแสบไปทางลำสาลีตรงแหน็วไปถนนศรีนครินทร์ ไปวัดศรีเอี่ยม เทพารักษ์ ฯลฯ

นี่ก็จะมีสถานีหลักที่บางกะปิกับลำสาลี นั่งรถเมล์ไปจากบ้านผมประมาณ 2 ป้ายเช่นกัน

ในอนาคตเมื่อรถไฟฟ้าทั้ง 2 สายสร้างเสร็จสรรพ ผมและคนทางซีกตะวันออกของ กทม. จะไปไหนมาไหนสะดวกมาก

อยากไปทางถนนศรีนครินทร์ โดยเฉพาะไปห้างซีคอนสแควร์ก็จะใช้เวลาแผล็บเดียว ไม่ต้องติดสาหัสอย่างเช่นทุกวันนี้ หรืออยากเข้าเมืองมาต่อรถใต้ดินที่ลาดพร้าว ผมก็กระโจนขึ้นสายสีเหลืองมาได้อย่างสะดวก

นึกถึงความสุขในวันข้างหน้าแล้วก็อยากให้วันนั้นมาถึงเร็วๆ

ในแผนการสำหรับสายสีเหลืองระบุไว้ว่าจะเปิดใช้ปี 2564 ส่วนสายสีส้มก็บอกว่าจะเปิดใช้ปี 2564 จากนี้ไปอีก 3 ปี ทั้ง 2 สาย

แต่ตลอดเดือนมกราคมมาจนถึงกลางๆ เดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งเริ่มมีการขุดการเจาะเพื่อเตรียมการก่อสร้างหรือโยกย้ายสาธารณูปโภค สาธารณูปการต่างๆ ในถนนลาดพร้าวหลายต่อหลายจุด

ทำให้พื้นที่การจราจรที่เคยวิ่งได้ข้างละ 3 เลน เหลือเพียงข้างละ 2 เลน ส่งผลให้การจราจรติดขัดอย่างหนักเกิดขึ้นอยู่เสมอๆ

โดยเฉพาะเวลาช่วงชั่วโมงเร่งด่วนอย่าบอกใครเชียว ได้กลายเป็นช่วงชั่วโมง “หวานเย็น” ไปเรียบร้อยคือ รถค่อยๆ เคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้า แบบรถไฟหวานเย็นว่าอย่างนั้นเถิด

บางครั้งก็ไม่เคลื่อนตัวเลยติดหนึบอยู่เป็นเวลานับสิบนาที

นี่ขนาดแค่เริ่มต้นยังไม่ได้ลงมือก่อสร้างอะไรจริงจังนะครับ ถึงเวลาลงมือมีการยกเครื่องไม้เครื่องมือมาเยอะๆ จะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้

มาเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว ทางสายสีส้มที่จะมาทางถนนรามคำแหงก็ออกประกาศว่าจะมีการปิด ทางลง ทางยกระดับรามคำแหงขาเข้าตลอด 24 ชั่วโมง เพื่อก่อสร้างสถานีรถไฟฟ้า “รามคำแหง 12”

ปกติถนนรามคำแหงทั้งยกระดับและไม่ยกระดับขาเข้าจะติดระเบิดระเบ้ออยู่แล้ว เมื่อต้องมาปิดทางลงยกระดับแบบนี้จะเกิดวิกฤติขนาดไหนยังคาดเดาไม่ถูกเหมือนกัน

สรุปว่านับจากนี้เป็นต้นไป การจราจรของทั้ง 2 ถนนจะหนักหนาสาหัสเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ในเอกสารที่โครงการรถไฟฟ้าสายสีส้มพิมพ์แจกทุกชิ้นจะจบลงด้วยประโยคที่ว่า “โปรดเผื่อเวลาในการเดินทาง”

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะต้องเผื่อสักกี่โมงกี่ยามถึงจะพอ สำหรับตอนเช้านั้นผมขอเสนอแนะว่าอาจจะต้องออกจากบ้านตอนตี 5 ละครับ เพราะจากประสบการณ์ล่าสุดเมื่อ 2 สัปดาห์ก่อนพบว่า ช่วงตี 5 ถนนยังพอว่างอยู่ครับ วิ่งฉลุยเลยโดยเฉพาะสายลาดพร้าว

ส่วนเที่ยวกลับบ้านตอนเย็นผมไม่ทราบจะแนะนำอย่างไรดี เพราะกลับก่อน 4 โมงครึ่งก็ไม่ได้ เนื่องจากยังไม่ใช่เวลาเลิกงาน กลับเย็นกว่านั้นคงติดขัดหนักหน่วงแน่ๆ อาจจะถึงบ้าน 2 ทุ่ม 3 ทุ่ม ก็เป็นได้นะครับ

ถึงแล้วก็ต้องรีบเข้านอนเลย เพราะตอนเช้าจะต้องตื่นเร็วเพื่อออกจากบ้านตี 5 อย่างที่ว่า

ทั้งหมดนี้ก็คงจะเป็นช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมานที่พวกเราชาวกรุงเทพฯ ซีกตะวันออกจะต้องเจอะเจออย่างน้อย 3 ปี กว่าโครงการรถไฟฟ้า 2 สายนี้จะแล้วเสร็จ

หรืออาจจะกลายเป็น 4 ปี 5 ปี ก็ได้ เพราะบ่อยครั้งที่เราพบว่าโครงการหลายๆ โครงการมักไม่เสร็จตามกำหนดเวลา

ก็ไม่รู้ซีว่าช่วงเวลาแห่งความทุกข์ที่เราจะเผชิญกันด้วยเวลายาวนานขนาดนี้จะคุ้มกันไหมหนอ? เมื่อรถไฟฟ้าทุกๆ สายสร้างเสร็จแล้ว?

ไม่คุ้มก็ต้องคุ้มละน่า เพราะตัดสินใจสร้างกันมาแล้วนี่นา.

“ซูม”