ซอกแซกเวียงพิงค์

ครับ ! ไปเชียงใหม่มาทั้งทีก็คงจะต้อวซอกแซกกันแถวๆ เชียงใหม่โน่นแหละ  แม้ว่าผมจะมีเวลานอนอยู่เพียงคืนเดียว  แต่อาศัยเป็นนักยำ่เก่าก็พอจะเก็บเรื่องราวชีวิตตอนกลางคืนของเชียงใหม่มาเล่าสู้กันฟังได้พอสมควร

ขอเริ่มต้นที่ไนน์คลับหรือบาร์สำหรับบริหารร่างกายลดพุงของบรรดานักนิยมเต้นรำกันก่อน ไม่ว่าจะเป็น “รินแก้ว” เจ้าเก่าซึ่งอยู่ยงคงกระพันมาเป็นสิบๆ ปีตั้งแต่สมัย ปนัดดา ฉายะภาคย์ เพิ่งแตกเนื้อสาวไปโด่งดังอยู่ที่โน่น หรือแม้กระทั่ง “บลูมูน” ที่เคยเป็นแหล่งปั้นนักร้องดังหลายๆ คนในปัจจุบัน ยังคงเรียกแฟนๆ ได้หนาตาพอใช้

ผมแว่บไป “บลูมูน” เพราะอยู่ใกล้เมืองไม่ต้องเสียเวลาเดินทางกันมานัก ก็ไม่เลวหรอกครับ นักร้องรุ่นใหม่ของเขาพอใช้การได้…วงดนตรีหนักแน่น พอที่นักเต้นจะสะบัดเท้าโดยไม่หลงจังหวะ ที่ผมชอบเป็นพิเศษก็อีตรงเขาเอาเพลงปลุกใจเรียบเรียงเสียงประสานในจังหวะใหม่ สร้างความครื้นเครงให้แก่นักเต้นได้ไม่เบา

อย่างเพลง “สุดแผ่นดิน” ในจังหวะสโลว์ซบแล้วก็เพลง “เปรี้ยงเปรี้ยงเสียงฟ้าฟาด” ใจจังหวะ ช่า ช่า ช่า เป็นต้น โดยเฉพาะเพลงหลังมันจริงๆ พับแผ่ซีเอ้า ถึงตอนเปรี้ยง เปรี้ยง… โครม โครม… สะบัดกันคราวไรเห็นหน้าท่านประมาณหวือหวาอยู่กลางฟลอร์คราวนั้น ออกจากบาร์ถ้ายังไม่ง่วงก็น่าจะหาข้าวต้มรับประทานเสียหน่อย… ร้านข้าวต้ม “ปากหมา” เจ้าเก่ายังคงบริการที่ถนนท่าแพตามปกติ รสชาติข้าวต้มกุ้ยกับแกล้ม กระจุ่มกระจิมของร้านนี้

ขึ้นชื่อลือชามานาน จนแฟนๆ ไม่ถือสาฝีปากอันจัดจ้านของอาเฮีย “ป.ม” ที่ขายไปด่าไป หรือถ้าไม่ชอบบรรยากาศ จะลองแวะตามโรงแรมใหญ่ๆ รับประทานข้าวต้มเคล้าเสียงดนตรี ก็ยังไหว ที่โณงแรม พรพิงค์ เขาจำลองแบบไปจากร้านข้าวต้มสำหรับคนนอนดึกในกรุงเทพเปี้ยบ มีนักร้องหนุ่ยประเภทบรรเลงเดี่ยว ขับกล่อมด้วยเพลงซึ้งส์ทั้งเพลงฝรั้ง เพลงไทย บรรยาศไม่เลว

สนราคาก็พอสู้ไหว ไม่ถึงขนานขูดเลือดจนเกินไปนัก แถมเปิดบริการป้ายถึงตีสาม สะใจคนนอนดึกเป็นบ้า ใครพุ้ยข้าวต้มเสร็จจะกลับไปหลับนอนก็เชิญตามสะดวก แต้ถ้ายังไม่ง่วงหรือเห็นว่านอนคนเดียว กลัวจะนอนไม่หลับ เพราะคนเชียงใหม่กำลังตื่นเรื่อง “ผีดิบดููดเลือก” หาเพื่อนนอนสักคนจะเป็นไรไป ถามสามล้อแถวๆ นั้นแหละน่าไม่ต้องไปอื่นไปไกลที่ไหน

ส่งซิกแนลแผล็บเดียว พ่อสามล้อเขาจัดการหา “หมอนข้าง” มาให้เรียบร้อยในสนนราคาเป็นกันเอง หมอนข้างเชียงใหม่เขาขึ้นชื่อลือชามานานแล้วละ จะเรียกเสียว่าเป็น “หมอนข้างปรับอากาศ” ก็คงจะได้ ไปเที่ยวตอนเมษาหน้าร้อน เจ้าหล่อยก็ปรับตัวให้เย็นฉำ่ กองหมอนข้างเชียงใหม่ ชื่นใจกว่ารับประทาน “ข้าวแช่” เย็นๆ เป็นไหนๆ… อย่างไปตอนนี้อากาศเย็นนิดๆ เจ้าหล่อนก็ปรับตัวให้อุ่นไว้รอท่า

ครับ ! อบอุ่นกันไปทั้งคืน ยังกะนอนพุ้ยข้าวต้มร้อนๆ ในห้องแอร์

“ซูม”